Μετά τη δεκαετία του 40, κατά την οποία το ΑΠΟΕΛ επάξια κέρδισε τον τίτλο του θρύλου, ακολούθησαν οι δύσκολες μέρες της δεκαετίας του 50 όπου η ομάδα μας πέρασε μια περίοδο κρίσης. Μια κρίση που συνδεόταν άμεσα με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στο νησί, αφού πολλοί από τους αθλητές του ΑΠΟΕΛ εντάχθηκαν στην ΕΟΚΑ και βγήκαν αντάρτες στα βουνά για να αγωνιστούν για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Έτσι αποστελεχωμένο όπως ήταν το ΑΠΟΕΛ δεν μπορούσε να έχει μεγάλες αξιώσεις για διάκριση.
Το 1962-63 όμως (μετά και την ανεξαρτησία της Κύπρου) είναι η χρονιά που το ΑΠΟΕΛ καταφέρνει να επανασυγκροτηθεί και να ξαναβρεί τον παλιό του εαυτό. Με μια ανανεωμένη πια ομάδα, η οποία περιλαμβάνει ονόματα που στο μέλλον θα γίνουν θρύλοι στο χώρο του ποδοσφαίρου, το ΑΠΟΕΛ μπαίνει πια δυναμικά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, τερματίζοντας όμως στη 2η θέση με διαφορά 4 βαθμών από την πρωτοπόρο Ανόρθωση.
Στο κύπελλο όμως τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Το ΑΠΟΕΛ με τη νέα δυναμική που έχει αποκτήσει καταφέρνει να αποκλείσει τον Κεραυνό, τον Ολυμπιακό και την Αλκή και έρχεται αντιμέτωπο στον τελικό με την πρωταθλήτρια Ανόρθωση στις 23 Ιουνίου του 1963. Αυτός ο αγώνας λήγει ισόπαλος 2-2 και ορίζεται επαναληπτικός αγώνας μια βδομάδα αργότερα. Στον επαναληπτικό το ΑΠΟΕΛ κερδίζει το παιγνίδι με 1-0 (με μοναδικό σκόρερ του αγώνα το Μάριο Πάπαλλο στο 56΄) και καταφέρνει να πανηγυρίσει τον πρώτο του τίτλο μετά από 10 χρόνια. Ο τίτλος αυτός σηματοδοτεί την επαναφορά της ομάδας στις ένδοξες μέρες που έχει ζήσει και στο παρελθόν.
Ομάδα: Σάββας Παρτάκκης, Άντρος Αντωνιάδης, Νίκαρος Αγαθοκλέους, Αντώνης Μαυρουδής, Δημήτρης Χιώτης, Ανδρέας Τασουρής, Σταύρος Ασσιώτης, Παντέλας Κωσταντινίδης, Μάριος Πάπαλλος, Στέλιος Χαριτάκης, Λοϊζος Λουκά, Νικάκης Καντζηλιέρης, Τάκης Χαϊλής.
