WILD DOG
Είπαμε και μιλήσαμε για πολλούς και για πολλά. Και επειδή το έχει ο χαρακτήρας του, αν όχι σε όλα, στα πιο πολλά θέματα που αγγίξαμε ήταν ευθύς και ειλικρινής. Τουλάχιστον δεν προσπάθησε και δεν απόφυγε καμία ερώτηση. Απάντησε σε όλες και είπε την άποψη και τη θέση του. Αυτός είναι ο Μπαρκ Σεγκιρί. Ο αμυντικός που στο πρόσωπό του το ΑΠΟΕΛ βρήκε έναν ποδοσφαιριστή στον οποίο μπορεί να υπολογίζει και να ποντάρει. Αυτό που προσωπικά κράτησα μέσα από τη συνέντευξη που με ευχαρίστηση μας παραχώρησε, ήταν η σιγουριά του για το ΑΠΟΕΛ, για την ομάδα και μέχρι πού μπορεί αυτή να φτάσει. Πολλές υποσχέσεις δεν έδωσε, για τον απλούστατο λόγο, όπως είπε σε κάποια φάση της κουβέντας μας, «στο ποδόσφαιρο, δεν χρειάζονται πολλά λόγια»…
Πώς βρήκες την Κύπρο σε αυτόν τον ενάμισι περίπου χρόνο που βρίσκεσαι εδώ;
Χμ, ο καιρός είναι καλός, οι συνθήκες είναι πολύ καλές, το ίδιο και ο κόσμος… Θα έλεγα λοιπόν πως περνώ καλά. Δεν υπάρχουν και πολύ μεγάλες διαφορές σε σχέση με τη Γαλλία, αν εξαιρέσουμε τις περισσότερες επιλογές, λόγω μεγεθών. Γενικά όμως είμαι καλά. Άλλωστε, η Κύπρος είναι μια καθ’ όλα ευρωπαϊκή χώρα.
Happy, δηλαδή;
Ας πούμε. Γιατί ξέρεις, η οικογένειά μου είναι μακριά, μου λείπουν και οι φίλοι μου και νιώθω μοναξιά κάποιες στιγμές.
Κι από ποδόσφαιρο; Το κυπριακό, πώς το βρήκες, τώρα που το ζεις;
Με εξέπληξε, ευχάριστα εννοείται. Υπάρχουν οι συνθήκες, οι προοπτικές, ειδικά στο ΑΠΟΕΛ απάντα λειτουργούν σε επαγγελματικό επίπεδο. Το γήπεδο στο οποίο αγωνιζόμαστε είναι εξαιρετικό. Μπορεί άνετα να «ζήσει» και να παίξει ποδόσφαιρο κάποιος στην Κύπρο.
Παίζοντας και έχοντας τις εμπειρίες από το γαλλικό πρωτάθλημα, αλλά και το ελλαδικό, τι είδος ποδοσφαίρου θεωρείς ότι παίζουμε;
Αν κρίνω από τα τελευταία δυο χρόνια που βρίσκομαι στην Κύπρο, το επίπεδο έχει ανέβει, οι ομάδες όλες είναι ενισχυμένες, υπάρχουν σαφώς καλύτεροι ποδοσφαιριστές, κυρίως επιθετικοί θα έλεγα. Αυτό είναι καλό, πολύ καλό. Πέρσι για παράδειγμα, εμείς και η Ανόρθωση παίζαμε καλό ποδόσφαιρο. Φέτος σχεδόν όλες οι ομάδες προσπαθούν να παίξουν καλό ποδόσφαιρο. Άσχετα αν κάποιες τα καταφέρνουν και κάποιες άλλες
όχι. Αν μη τι άλλο προσπαθούν.
Χρόνο με το χρόνο, όμως βλέπουμε όλο και λιγότερουςΚύπριους ποδοσφαιριστές στις ομάδες. Αυτό, κάποιοι λένε πως κάνει κακό στο κυπριακό ποδόσφαιρο, κάποιοι άλλοι λένε το αντίθετο και πως μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Εσύ τι λες;
Το καταλαβαίνω. Είναι μεν καλό για το ποδόσφαιρο, από την άλλη όμως αν πάρω ως παράδειγμα την εθνική σας ομάδα, θα δείτε πως φέτος είχε μια πάρα πολύ καλή πορεία στα προκριματικά του Euro, την καλύτερη πορεία που έκανε ποτέ και αναφέρομαι στα αποτελέσματα. Ακόμη, δεν είναι λίγοι οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο εξωτερικό. Μ’ αυτόν τον τρόπο βελτιώνονται και ανεβαίνει το επίπεδο.
Πάμε όμως στο ΑΠΟΕΛ…
Ειλικρινά, δεν μπορώ να πω κακή κουβέντα. Όπως σου είπα και στην αρχή, περνώ αρκετά καλά στην ομάδα. Πέρσι κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, φέτος βρισκόμαστε στη δεύτερη θέση και είμαστε στους στόχους μας. Επαναλαμβάνω, οι συνθήκες στον Αρχάγγελο είναι πολύ καλές. Ακόμα και στην Ελλάδα αν κοιτάξεις, δεν βρίσκεις γήπεδα σε τόσο καλή κατάσταση όπως εδώ στην Κύπρο. Και δεν εννοώ μόνο το ΓΣΠ, αλλά την πλειοψηφία των γηπέδων.
Αυτό βοηθά να παιχτεί καλό ποδόσφαιρο…
Αφού μόνο αν παίξεις καλό ποδόσφαιρο μπορείς να φτάσεις ψηλά, να κατακτήσεις το πρωτάθλημα. Πάντα αυτό γίνεται. Αυτός είναι ο «νόμος» του ποδοσφαίρου. Και πρέπει να είσαι πολύ καλός για να το κατακτήσεις. Κοίτα λίγο τις ομάδες, που κατακτούν το πρωτάθλημα. Δύσκολα θα βρεις μια ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο και να πεις πως δεν το άξιζε.
Πάντως εσείς μέχρι τώρα δεν μας δείξατε το καλύτερό σας πρόσωπο. Το αγωνιστικό εννοώ…
Έχεις δίκιο. Δείξαμε μόνο μέρος του καλού μας εαυτού. Παίξαμε κατά διαστήματα καλά. Στο παιχνίδι με την Αλκή όμως ήμασταν σε φόρμα, γι’ αυτό και νικήσαμε με 4-0. Βλέποντας όμως και γνωρίζοντας μέσα από τις προπονήσεις πώς και πόσο καλύτερα μπορούμε να παίξουμε, νομίζω ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Θα πρέπει να το δείξουμε, βέβαια και στο γήπεδο. Σίγα-σιγά και από παιχνίδι σε παιχνίδι θα γινόμαστε καλύτεροι. Θα πρέπει να πω ότι στις πρώτες αγωνιστικές σταθήκαμε και άτυχοι. Είχαμε τραυματισμούς, ενώ στο παιχνίδι με την Ανόρθωση παίξαμε καλά κι όμως χάσαμε…
Κάποιες φορές όμως, ακόμα και με την ποιότητα, την οποία θεωρώ δεδομένη στο ΑΠΟΕΛ, δεν τα καταφέρατε να βγάλετε προς τα έξω αυτά που ο κόσμος περιμένει από την ομάδα.
Ξέρεις, το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα. Δεν εξαρτάται μόνο από το πόσο καλά θα παίξουν ένας ή δυο ποδοσφαιριστές. Γενικά το ποδόσφαιρο, φαίνεται, μα δεν είναι τόσο απλό. Πρέπει να λειτουργήσουν πολλοί παράγοντες μαζί για να βγει το αποτέλεσμα που θέλεις. Είναι όπως να φτιάχνεις… μαγιονέζα, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσεις και τα ανάλογα υλικά για να πετύχει η συνταγή. Να σου πω και κάτι ακόμα, αν στο ποδόσφαιρο κέρδιζε πάντα αυτός που έχει καλύτερη ομάδα, καλύτερους ποδοσφαιριστές ή ακόμα αυτός που παίζει καλύτερα, ο κόσμος δεν θα τρελαινόταν για το ποδόσφαιρο όπως τρελαίνεται τώρα. Και είναι κι αυτός ένας λόγος γιατί το ποδόσφαιρο έχει τόσους φανατικούς οπαδούς.
Ήταν κι αυτός ένας από τους λόγους που το ΑΠΟΕΛ αποχαιρέτησε νωρίς και με τόσο άσχημο τρόπο την Ευρώπη…
Ήταν πραγματικά μια πολύ άσχημη στιγμή τόσο για το ΑΠΟΕΛ, όσο και για όλους μας. Παίξαμε άσχημα, εγώ έλλειπα θυμάμαι και ήταν πολύ δύσκολο να βλέπω την ομάδα να παίζει τόσο άσχημα και να μην μπορώ να βοηθήσω. Μετά το αποτέλεσμα, ξέρεις, είναι πολύ εύκολο να βρεις χιλιάδες λόγους για το τι δεν πήγε καλά. Πριν τα παιχνίδια, όλα ήταν καλά. Όλοι αισιοδοξούσαμε και λέγαμε πως έχουμε μια πολύ καλή ομάδα, που είναι και η αλήθεια. Νικήσαμε ακόμα στον πρώτο αγώνα με 2-0, αλλά από το σημείο εκείνο και μετά τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Αν και θα έλεγα πως από τον πρώτο αγώνα, η Μπάτε μας είχε προειδοποιήσει πως ήταν μια πολύ καλή ομάδα, αλλά λόγω της νίκης μας δεν την πήραμε σοβαρά και τελικά την πατήσαμε. Έτσι είχαν τα πράγματα με την Μπάτε, αλλά για θυμήσου και τι έγινε στον τελικό του Champions League, ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Μίλαν… Γιατί απλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο…
Ας πούμε ότι πήρατε το μάθημά σας...
Α, αυτό θα φανεί στο τέλος του πρωταθλήματος. Αν κατακτήσουμε τον τίτλο, τότε θα μπορούμε να πούμε ότι πήραμε το μάθημά μας και μάθαμε από αυτό (γέλια). Για να μιλήσω όμως και σοβαρά, ναι, είναι καλά κάποιες στιγμές να στέκεσαι και να κοιτάς πίσω σου. Να βλέπεις και να μαθαίνεις μέσα από τα λάθη σου. Δεν λέω πως πρέπει να έχεις διαρκώς στο μυαλό σου τα όποια λάθη έγιναν ή τις άσχημες στιγμές, αλλά τουλάχιστον να προσπαθείς να μην επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη…
Να πάμε και στο πρωτάθλημα. Αυτήν τη στιγμή η Ανόρθωση είναι μπροστά (η συνέντευξη δόθηκε πριν τα παιχνίδια της 10ης αγωνιστικής). Μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου, τι νομίζεις ότι θα γίνει; Τι πρέπει να γίνει;
Το μόνο που χρειάζεται να γίνει είναι να νικάμε, να νικάμε, να νικάμε. Ξέρεις, δεν είναι καλό να λέμε πολλά λόγια. Όλοι μας θα πρέπει να προσπαθούμε να δίνουμε το 100% του εαυτού μας. Αν προσέξεις, αν και δεν έχουμε αποδώσει ούτε το 60% αυτού που μπορούμε να παίξουμε, ωστόσο βρισκόμαστε μόνο δύο βαθμούς πίσω από την κορυφή. Επομένως, εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κοιτάμε μπροστά και να προχωρούμε από νίκη σε νίκη. Να επικεντρωνόμαστε στο κάθε παιχνίδι και να προχωρούμε.
Ειδικά φέτος στο ΑΠΟΕΛ συγκεντρωθήκατε και πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές και όπως είναι φυσικό, όλοι θέλουν να αγωνίζονται, να βρίσκονται στην ενδεκάδα…
Έχεις δίκιο, όλοι θέλουν να αγωνίζονται και είναι φυσικό. Αυτό που έχουμε εμείς να κάνουμε είναι να συμπεριφερόμαστε επαγγελματικά. Να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και από εκεί και πέρα η απόφαση εναπόκειται στον προπονητή (γέλια). Το καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο για όλους μας όταν δεν αγωνιζόμαστε. Όλοι δουλεύουν σκληρά και όλοι θέλουν να αγωνίζονται, αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Φέτος έχουμε και τα πλέι οφ. Πώς είδες αυτή την καινοτομία;
Προσωπικά, δεν μου άρεσε. Είμαστε μόνο δεκατέσσερις ομάδες και θα ήθελα κάποιος από αυτούς που πήραν την απόφαση να μου δώσει μια εξήγηση. Το έκαναν για τα λεφτά, για να πηγαίνει περισσότερος κόσμος στο γήπεδο, για να έχουμε περισσότερους αγώνες. Κάποιος ας μου εξηγήσει. Για ποιο λόγο να τελειώνει το πρωτάθλημα και αμέσως μετά να στήνεις ένα νέο «μίνι» πρωτάθλημα; Και τι γίνεται με τις σκοπιμότητες; Αν για παράδειγμα μια ομάδα δεν έχει ελπίδες για τον τίτλο, η τέταρτη στην κατάταξη και για κάποια παιχνίδια αδιαφορεί και για κάποια άλλα όχι. Όλοι ξέρουμε τι λέγεται και πόση προκατάληψη υπάρχει. Δεν μας χρειαζόταν νομίζω κι άλλη…
Και δεν είναι μόνο το γκρουπ τίτλου, είναι και το γκρουπ κατάταξης, το γκρουπ για τη διαβάθμιση…
Δεν ξέρω, δεν μου άρεσε, δεν συμφωνώ. Σκέφτηκαν πως του χρόνου θα έχουμε και την τελική φάση του Euro; Δεν το καταλαβαίνω. Ήταν η κατάλληλη στιγμή να δοκιμάσουν κάτι τέτοιο;
Η ζωή όμως δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο. Πώς περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε μια δύσκολη φάση. Αισθάνομαι κάπως στεναχωρημένος μακριά από την οικογένειά μου. Ειλικρινά, αυτή την περίοδο δεν κυκλοφορώ πολύ. Βγαίνω, δεν λέω, πηγαίνω για κανένα καφέ, κάποτε μπορεί να βγω και με κάποιους συμπαίκτες μου, κάποιους φίλους, αλλά όχι τίποτα το extreme. Πολλές φορές μάλιστα προτιμώ να μένω σπίτι. Πιο παλιά, έβγαινα, ειδικά μετά από κάποια παιχνίδια. Όχι πια…
Κάποιες κακές γλώσσες (μην με ρωτάτε τώρα πώς του το είπα αυτό) λένε πως σου αρέσει η dolce vita…
Σου είπα, παλιά έβγαινα, όχι όμως πια. Μπορεί να πάω σε κάποιο μπαράκι, οι έξοδοί μου όμως αραίωσαν πολύ. Ακόμα και όταν συνήθιζα να βγαίνω, αυτό ήταν μόνο μετά τον αγώνα και όχι κατά τη διάρκεια της βδομάδας. Ξέρω ότι ο κόσμος μπορεί να λέει διάφορα. Μου έτυχε να μου τηλεφωνήσουν και να μου πουν πως με είδαν στα «Σφηνάκια», ενώ εγώ ήμουν στο «Mondo» για καφέ!
Μήπως είναι αυτό που λέμε, μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε. Μήπως ψάχνεις για κάτι άλλο. Κάποια σχέση…
Όχι, όχι, δεν είναι αυτό. Είχα δεσμό για οκτώ χρόνια, αλλά δεν είμαστε μαζί πια. Αυτή έφυγε, γύρισε στη Γαλλία. Πιο πολύ είναι προσωπική ζωή που θέλω να έχω. Βλέπεις, μαθαίνεις μέσα από τα λάθη σου. Αυτό που πραγματικά θέλω αυτή τη στιγμή είναι να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Μόνο αυτό σκέφτομαι. Και όπως σου είπα, θεωρώ πως στο ΑΠΟΕΛ έχουμε την ποιότητα, έχουμε και τους ποδοσφαιριστές που μπορούν να δώσουν στην ομάδα αυτό το οποίο ψάχνει.
Να σου πω εγώ ποιο πράγμα ψάχνει το ΑΠΟΕΛ: Ψάχνει για το back 2 back. Και για να σου πω την αλήθεια απωθημένο το ’χει, μετά από 60 και τόσα χρόνια να κατακτήσει και δεύτερο σερί πρωτάθλημα…
Το ξέρω, το έχω ακούσει. Αυτό για να σου πω, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παράδοση, που κάποια στιγμή θα σπάσει. Δεν μπορώ και δεν υπόσχομαι τίποτα. Απλά να σου επαναλάβω πως η ομάδα μας διαθέτει την ποιότητα, τους ποδοσφαιριστές, τον προπονητή, τη Διοίκηση και τον κόσμο για να τα καταφέρουμε. Καλύτερα όμως να μην λέμε μεγάλα λόγια. Ο κόσμος νομίζω προτιμά να βλέπει έργα και πιο πολύ θέλει να βλέπει την ομάδα να παίζει καλά και να νικά...
Από δω το φέραμε από κει το πήραμε πάλι στο ΑΠΟΕΛ και στο ποδόσφαιρο καταλήξαμε. Τέλος πάντων, από ποδόσφαιρο βλέπω είσαι γεμάτος. Τι είναι αυτό που σου λείπει πιο πολύ;
Κοίταξε, όλοι ξέρουν πως για να γίνει κάποιος ποδοσφαιριστής χρειάζεται να κάνει κάποιες θυσίες. Όταν ξεκινάς το ποδόσφαιρο και ακούς τους προπονητές, μα όλους τους προπονητές να σου λένε πως, «για να παίξεις ποδόσφαιρο πρέπει να κάνεις θυσίες», δεν τους παίρνεις στα σοβαρά. Όταν ο καιρός περνά αντιλαμβάνεσαι πόσο δίκαιο έχουν. Πραγματικά, για να παίξεις ποδόσφαιρο χρειάζεται να κάνεις μεγάλες θυσίες. Ίσως είναι γι’ αυτό το λόγο που τώρα βλέπω να μου λείπουν πράγματα, όπως η οικογένειά μου.
Πάλι καλά που στις μέρες μας υπάρχει το Internet, οι εύκολες επικοινωνίες, αλλά ακόμα και έτσι υπάρχουν στιγμές που η οικογένεια σου λείπει.
Και σε μένα λείπει πολύ.
Αυτό μήπως πάει να πει πως σκέφτηκες ήδη το επόμενό σου βήμα;
Χμ, για να σου πω την αλήθεια, όχι. Ακόμα δεν το σκέφτηκα. Γιατί, πού το πας;
Καλά, θα στο θέσω ευθέως: Θα βλέπουμε και του χρόνου τον Μπαρκ Σεγκιρί με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ;
Πραγματικά, δεν ξέρω. Αυτό που μπορώ να σου πω, αυτή τη στιγμή είναι πως αν φύγω από το ΑΠΟΕΛ, θα φύγω και από την Κύπρο. Το ξέρω ότι στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, αλλά αυτή τη στιγμή έτσι αισθάνομαι, έτσι νιώθω, αυτό λέω.
