Θέλω να γίνω ο ηγέτης του ΑΠΟΕΛ
Στα 23 του χρόνια άφησε το ΑΠΟΕΛ για τον Παναθηναϊκό. Μέχρι τότε όμως, είχε προλάβει να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα και να γίνει παίκτης κλειδί για την ομάδα του. Γέννημα θρέμμα του ΑΠΟΕΛ, έμαθε τα βασικά του ποδοσφαίρου στις Ακαδημίες της ομάδας σε ηλικία οκτώ χρόνων. Στα 17 του, έκανε ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα, με προπονητή τον Σλόποταν Βουτσέκοβιτς. Ο Αντρέας Μιχαηλίδης και ο Τόζα Σάπουριτς του έδωσαν αρκετές συμμετοχές, αλλά αυτός που τον καθιέρωσε ήταν ο Μάικ Γουόκερ την περίοδο 2000-’01.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Χαραλαμπίδης ξεχώριζε όχι μόνο για το πληθωρικό του ταλέντο, αλλά και για την ποιότητα του χαρακτήρα του. Στο πρόσωπό του ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ βρήκε τον αντικαταστάτη του Γιάννου Ιωάννου, τον οποίο ο Κωνσταντίνος έχει ως πρότυπο. Παιδί με συγκροτημένη σκέψη, σοβαρός και με συνείδηση του ρόλου του στην ομάδα, γρήγορα έγινε το αγαπημένο παιδί των οπαδών του ΑΠΟΕΛ, αλλά απολάμβανε και μίας καθολικής αποδοχής και από τους οπαδούς των άλλων ομάδων.
Αυτό τον άνθρωπο βρήκαμε μπροστά μας και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης για το ΑΠΟΕΛ FC. Οι εμπειρίες που έζησε στο εξωτερικό τον έκαναν ακόμη πιο ώριμο και δυνατό. Έζησε και καλές και κακές στιγμές στον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ και την Καρλ Τζάις Ιένα. Οι συνεχείς μετακινήσεις τον κούρασαν και η πρόταση του ΑΠΟΕΛ ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Νιώθει χαρούμενος που επέστρεψε σε γνώριμο περιβάλλον και τονίζει ότι θέλει να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Ο Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης επέστρεψε σπίτι του και ονειρεύεται νέους τίτλους και επιτυχίες για το ΑΠΟΕΛ και τον ίδιο.
Θεωρείς πισωγύρισμα για την καριέρα σου την επιστροφή σου στην Κύπρο;
Κοίταξε Ντίνο, εγώ ήμουν πάντα άνθρωπος των υψηλών στόχων. Πάντα έβαζα ψηλά τον πήχη και είχα πολλά όνειρα για την ποδοσφαιρική μου καριέρα. Είμαι σε μία ευχάριστη θέση όπου μπορώ να πω πως ό,τι έχω ονειρευτεί από μικρός, όταν ξεκινούσα το ποδόσφαιρο, κατάφερα να το πραγματοποιήσω. Δηλαδή, ονειρευόμουν να αγωνιστώ στο ΑΠΟΕΛ και αγωνίστηκα στο ΑΠΟΕΛ. Ονειρευόμουν να παίξω στον Παναθηναϊκό και έπαιξα στον Παναθηναϊκό.
Ήταν η ομάδα σου στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός…
Ναι, ήταν η ομάδα μου και κατάφερα να παίξω και μάλιστα στο Champions League. Ονειρευόμουν να παίξω στο εξωτερικό και ο Θεός μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω το όνειρό μου. Για μένα δεν υπάρχουν ούτε πισωγυρίσματα, ούτε τίποτα. Πάντα κάνεις τις επιλογές σου στη ζωή και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο, σύμφωνα με τα δεδομένα που έχεις μπροστά σου. Για μένα η χρονική στιγμή που επέστρεψα στο ΑΠΟΕΛ ήταν η καταλληλότερη και είμαι, μπορώ να σου πω, πάρα πολύ ευχαριστημένος με την έκβαση που είχε η μεταγραφή μου. Εγώ μέσα μου πραγματικά νιώθω έτοιμος να παίξω για το ΑΠΟΕΛ. Έχω επιστρέψει στην Κύπρο για να παίξω ποδόσφαιρο, κι όσο τραβηγμένο και αν ακουστεί, χόρτασα το εξωτερικό. Η Γερμανία ήταν μία φοβερή θυσία και το ΑΠΟΕΛ ήταν για μένα ό,τι καλύτερο.
Δηλαδή δεν γύρισες με μισή καρδιά.
Όχι, έχω γυρίσει με ολόκληρη καρδιά. Πραγματικά με ολόκληρη.
Σου έκανα την ερώτηση γιατί κατά καιρούς έγιναν κάποιες δηλώσεις, κυρίως από τον Κώστα Μπότο του στιλ, «ξεχάστε τον Κωνσταντίνο, δεν είναι για το κυπριακό πρωτάθλημα», οι οποίες κτύπησαν και λίγο άσχημα στην Κύπρο.
Καταρχάς ο Μπότος δεν είναι μάνατζέρ μου αυτή τη στιγμή. Οι δρόμοι μας έχουν χωρίσει από το καλοκαίρι. Στη Γερμανία δεν με πήρε ο Μπότος, αλλά κάποιοι άλλοι άνθρωποι. Αν και δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό το θέμα, απλά θα πω ότι ο Μπότος ως επί το πλείστον, μιλά με αυτό τον τρόπο εκ μέρους του ποδοσφαιριστή και πιστεύω ότι αυτό δεν είναι σωστό. Προσωπικά θεωρώ ότι ως ποδοσφαιριστής έχω άποψη και μπορώ να εκπροσωπήσω καλύτερα τον εαυτό μου. Το καλοκαίρι ήταν και δική μου επιθυμία να πάω στο εξωτερικό.
Ήθελες να κάνεις άλλη μία προσπάθεια;
Ναι, έκανα άλλη μία προσπάθεια. Πολύ καλή περίπτωση ήταν το Κάρτιφ όταν πήγα για δοκιμαστικά. Για διάφορους λόγους, λίγο παράξενο για μένα, δεν έκλεισα εκεί αν και είχα κάνει ένα καλό δοκιμαστικό. Βρέθηκε στη συνέχεια η Ιένα, η οποία ήταν μία λύση που ακουγόταν καλή, αλλά ήταν λίγο επικίνδυνη γιατί πρόκειται για μία ομάδα παραδοσιακά τρίτης κατηγορίας. Ήταν δηλαδή λίγο ρίσκο. Εγώ πήρα αυτό το ρίσκο, ωστόσο η ομάδα κατά 99.9% θα πέσει κατηγορία κι εγώ έπρεπε πλέον να αποφασίσω τι θα κάνω.
Όταν τέθηκε το θέμα της επιστροφής σου τον Ιανουάριο, τέθηκε φυσικά και το φιλοσοφικό ερώτημα, «επαγγελματισμός ή συναίσθημα;». Επειδή υπήρχε πρόταση από την Ομόνοια και ίσως και την Ανόρθωση;
Είχα επίσημες προτάσεις με ποσά και με χρονική διάρκεια συμβολαίου από τρεις ομάδες. Από το ΑΠΟΕΛ, την Ομόνοια και τη Βέροια. Εγώ θα απαντούσα ότι το συναίσθημα είναι πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά και ο επαγγελματισμός είναι εξίσου σημαντικός. Πρώτα απ’ όλα η Βέροια δεν ήταν τόσο καλή λύση γιατί μπορεί να πέσει κατηγορία. Σε ό,τι αφορά στην Ομόνοια, πάντα έλεγα ότι ποτέ μην λες ποτέ, γιατί δεν ξέρεις τι συνθήκες μπορεί να δημιουργηθούν. Δεν μιλώ μόνο για το οικονομικό. Μπορεί να μην σε θέλει το ΑΠΟΕΛ. Μπορεί να μην σε θέλει ο προπονητής. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Σίγουρα όμως για μένα το ιδανικό είναι να παίξω για το ΑΠΟΕΛ. Προτεραιότητά μου ήταν το ΑΠΟΕΛ. Και θα πρέπει εδώ να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους διοικούντες της ομάδας και ιδιαίτερα τον πρόεδρο που ήταν γι’ αυτόν ένα προσωπικό στοίχημα αν θέλεις. Θέλω να τον ευχαριστήσω πάρα πολύ γιατί μέτρησε για μένα το γεγονός ότι το ΑΠΟΕΛ με ήθελε. Εξάλλου, ήταν μία συνέχεια από εκεί που έμεινα. Έφυγα με τον Γιοβάνοβιτς, τον Γιάννο Ιωάννου και ήρθα και πάλι και με τους δύο. Έφυγα με τον Σατσιά, με τον Μακρίδη, τον Χρύση, τον Μορφή, τον κύριο Αντωνάκη μου, τον Κωστάκη τον φροντιστή και ήρθα και τους βρήκα και πάλι. Ένιωσα πολύ καλά που επέστρεψα σε αυτό το γνώριμο περιβάλλον.
Λείπει όμως ο κολλητός σου… ο Στέλιος Οκκαρίδης...
Λείπει ο Στέλιος είναι αλήθεια, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο. Ο Στέλιος έφυγε λόγω κάποιων συνθηκών, όπως και ο Μάριος Ηλία, αλλά εγώ δεν είμαι σε θέση να κρίνω το γιατί.
Το οικονομικό, πόσο ρόλο παίζει για να πάρεις μία απόφαση; Κάποιοι για παράδειγμα αποφασίζουν υπέρ της καλύτερης οικονομικής προσφοράς, έστω κι αν είναι μικρή. Άλλοι για να πάνε στο αντίπαλο δέος πρέπει η οικονομική διαφορά να είναι πραγματικά μεγάλη.
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει συγκεκριμένη φόρμουλα για να απαντήσει κάποιος. Για μένα μέτρησε πολύ το γεγονός ότι το ΑΠΟΕΛ με ήθελε και δεν επαναπαύτηκε στο γεγονός ότι έπαιξα παλαιότερα στην ομάδα. Για μένα αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Στη ζωή όταν παίρνεις, δίνεις κιόλας. Όταν νιώθεις ότι οι άνθρωποι σε στηρίζουν προσπαθείς και εσύ περισσότερο.
Ζήτησες συμβόλαιο μακράς διάρκειας. Αυτό σημαίνει ότι θέλεις να κατασταλάξεις στο ΑΠΟΕΛ;
Ναι, κουράστηκα τα τελευταία χρόνια. Ένιωσα ότι μου έκανε κακό που άλλαξα ομάδες σε μικρά χρονικά διαστήματα. Ζήτησα πλέον την ασφάλεια, τη σταθερότητα και το να έχω μία μόνιμη βάση.
Δηλαδή το ΑΠΟΕΛ είναι η Ιθάκη σου αυτή τη στιγμή;
Εντάξει, ακόμη είμαι 26 χρονών, δεν μπορώ να πω ότι αυτό είναι το τέλος γιατί δεν θέλω ποτέ να λέω ποτέ στη ζωή μου.
Να το θέσω διαφορετικά. Η πόρτα του εξωτερικού έχει κλείσει ή μπορεί να ανοίξει ξανά;
Πιστεύω ότι πάλι δεν πρέπει να μιλήσεις με σιγουριά. Εμένα πλέον στο μυαλό μου είναι το ΑΠΟΕΛ. Είναι η Κύπρος, η προσαρμογή στην Κύπρο, τα πρωταθλήματα. Εδώ είναι το μυαλό μου. Στο ΑΠΟΕΛ και μόνο.
Σύγκριση του ΑΠΟΕΛ που άφησες με το ΑΠΟΕΛ που βρήκες μπορείς να κάνεις;
Νομίζω ότι τώρα υπάρχει καλύτερη ποιότητα ποδοσφαιριστών. Βέβαια, μόλις ήρθα αυτό που ένιωσα είναι ότι υπήρχε λίγο πρόβλημα στην ομάδα. Υπήρχε μία ένταση, μία απογοήτευση. Τώρα με τις νίκες που κάναμε και τις καλές εμφανίσεις επανερχόμαστε στο καλό κλίμα που θυμάμαι από παλιά. Αυτό που, με το που έμπαινε η ομάδα μέσα στο γήπεδο, ένιωθε δυνατή, ήταν γεμάτη αυτοπεποίθηση και έπαιρνε τα αποτελέσματα. Για μένα αυτό είναι το ΑΠΟΕΛ και δεν πρόκειται να αλλάξει. Αυτό προκύπτει και από μία νοοτροπία που προέρχεται από τους Κύπριους παίκτες. Κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο πιστεύω. Κι εγώ αγωνίστηκα στο εξωτερικό και ξέρω πώς νιώθει ένας ξένος. Ο Κύπριος ξέρει τι είναι πραγματικά το ΑΠΟΕΛ και θα δημιουργηθεί το περιβάλλον για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.
Δεν αμφισβητώ την αξία των ξένων που έρχονται στο κυπριακό πρωτάθλημα, αλλά είναι αναγκαία η παρουσία Κυπρίων παικτών στις κυπριακές ομάδες.
Συμφωνείς με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που είπε ότι η εξέλιξη του ΑΠΟΕΛ δεν πρέπει να σταματήσει;
Συμφωνώ και υπερθεματίζω. Ο κόσμος όταν βλέπει την ομάδα να παίζει καλό ποδόσφαιρο, έρχεται στο γήπεδο. Το ΑΠΟΕΛ έχει την προοπτική να γίνεται συνέχεια καλύτερη και μεγαλύτερη ομάδα. Με σωστές κινήσεις μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω και στην Ευρώπη.
Ας κάνουμε μία αναδρομή στην πορεία σου τα τελευταία τρία χρόνια. Πιστεύεις ότι στον Παναθηναϊκό αδικήθηκες;
Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός είναι μία παράξενη ομάδα. Είναι πολλά τα παραδείγματα που το αποδεικνύουν, απλά στην Κύπρο ο κόσμος ήταν φυσιολογικό να ενδιαφέρεται περισσότερο για μένα.
Ο κόσμος έμεινε με την απορία, γιατί ενώ τη μια βδομάδα ήσουν πολύ καλός, την επόμενη ήσουν εκτός δεκαοχτάδας.
Μπορώ να σου πω πολλά παραδείγματα. Ο Νίνης ας πούμε πού είναι φέτος; Ο Δάρλας που έκανε απίστευτη χρονιά όταν ήμουν εγώ, πού είναι; Ο Μάντζιος είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες επιθετικούς και δεν παίζει. Ο Γκέκας ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας και του ζητήθηκε να πάει δανεικός στον ΠΑΟΚ! Θέλω να πω ότι κάποια πράγματα δεν τα αντιμετώπισε μόνο ο Χαραλαμπίδης. Ο Παναθηναϊκός είναι μία πάρα πολύ δύσκολη ομάδα και εγώ δεν το πήρα καθόλου προσωπικά. Το χώνεψα. Το κατάλαβα. Οι Έλληνες το ξέρουν. Όταν πηγαίνω στην Ελλάδα ο κόσμος μου δείχνει πολλή αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση. Απλά αναγνωρίζει ότι αυτή είναι η κατάσταση στον Παναθηναϊκό.
Είναι μία ομάδα που τρώει τα παιδιά της...
Ακριβώς. Εγώ θα μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα στον Παναθηναϊκό, μπορούσα να παίξω πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο, έπαιξα νομίζω αρκετά καλά τη δεύτερη χρονιά, ήμουν πρώτος σε ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Για μένα ήταν κάτι το σημαντικό, αλλά αυτό είναι ο Παναθηναϊκός.
Στον ΠΑΟΚ πήγες με μισή καρδιά;
Ναι, πήγα με μισή καρδιά στον ΠΑΟΚ. Δεν ήταν δική μου απόφαση. Ήταν απόφαση άλλων. Εγώ γενικά είμαι εγωιστής άνθρωπος. Είμαι σε εισαγωγικά «περήφανος». Μου αρέσει ό,τι αποφάσεις παίρνω, είτε λανθασμένες είτε σωστές, να τις παίρνω εγώ. Ο ΠΑΟΚ ήταν η μοναδική απόφαση την οποία πήρα και δεν στήριξα. Την πρώτη μέρα πήγα και το βράδυ που επέστρεψα σπίτι ήθελα να κλαίω. Και μιλάμε για μία πολύ μεγάλη ομάδα. Απλά στο μυαλό μου δεν ήμουν έτοιμος. Εγώ είχα στο υπόψη μου ότι θα μείνω για τέσσερα χρόνια στον Παναθηναϊκό και βρέθηκα εξ απρόοπτου. Για μένα όμως ήταν μεγάλες εμπειρίες και κέρδισα πάρα πολλά από το εξωτερικό.
Στη Γερμανία και την Ιένα πώς ήταν η κατάσταση, όχι μόνο ποδοσφαιρικά αλλά και η ζωή γενικότερα;
Κοίταξε, ο τρόπος ζωής στη Γερμανία έχει διαφορά 180 μοιρών από την Κύπρο. Εγώ είχα τον πιο ήρεμο τρόπο ζωής μέχρι τώρα. Εκτός από την προπόνηση δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω και ήταν δύσκολο και για μένα και για τη γυναίκα μου. Θα τα άντεχα όλα αυτά εάν ανταμειβόμουν από πλευράς ποδοσφαιρικής επιτυχίας. Δηλαδή, εάν είχα ένα καλό συμβόλαιο, να παίζω στην Μπουντεσλίγκα και τα λοιπά. Η Ιένα είναι μία ομάδα που θα πέσει στην τρίτη κατηγορία, το πρωτάθλημα είναι εντυπωσιακό δεν αντιλέγω, αλλά η ομάδα δεν είχε προοπτική. Τα αρνητικά ήταν περισσότερα από τα θετικά.
Γι’ αυτό αποφάσισες να φύγεις;
Αποφάσισα να φύγω γιατί είχα ένα πρόβλημα με τον πρόεδρο της ομάδας. Δεν τήρησε κάποια πράγματα τα οποία είχαμε συμφωνήσει. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες. Βρήκαμε μία λύση, η οποία για μένα ήταν η καλύτερη και έφυγα.
Θεωρείς ότι αυτές οι εμπειρίες σε έκαναν πιο ώριμο;
Σίγουρα αυτό νιώθω. Εκτός ποδοσφαίρου είδα πολλά πράγματα, πήρα πολλά διδάγματα, πώς σκέφτονται για το ποδόσφαιρο, για τις μεταγραφές, το να μένεις χωρίς ομάδα.
Αυτή την περίοδο της ανασφάλειας πώς τη βίωσες; Σε έκανε πιο δυνατό;
Ναι, νιώθω πολύ πιο δυνατός. Κάτω από τέτοιες συνθήκες αποκτάς μία άποψη μέσα στο μυαλό σου για το τι πραγματικά θέλεις. Και όταν ήρθε η πρόταση του ΑΠΟΕΛ αμέσως ζήτησα μακροχρόνιο συμβόλαιο. Θέλω πλέον να ηρεμήσω. Έχω αλλάξει εννέα σπίτια σε τρεισήμισι χρόνια. Νομίζω ότι πρέπει να είναι ρεκόρ. Μετακομίσεις, αλλαγές στο περιβάλλον...
Γενικά οι δυσκολίες σε πεισμώνουν;
Ναι, και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Έχει και μία παροιμία που χρησιμοποιώ πολύ στη ζωή μου και λέει ότι οι άνθρωποι είναι όπως το φακελάκι του τσαγιού. Μόνο όταν μπεις σε καυτό νερό, βλέπεις τη δύναμή σου. Για μένα αυτό είναι κανόνας. Μέσα από τις δυσκολίες ανακαλύπτεις ποιος πραγματικά είσαι. Όταν όλα είναι εύκολα δεν δίνεις πολλά από τον εαυτό σου. Ευχαριστώ πραγματικά το Θεό γιατί είμαι σε μία ηλικία 26 χρονών και είδα και έζησα πράγματα που με κάνουν πιο έτοιμο να αντιμετωπίσω δυσκολίες.
Και όταν έφυγες πάντως, η εντύπωση που είχε ο κόσμος για σένα ήταν ότι είσαι σοβαρός, συγκροτημένος και αρκετά ώριμος για την ηλικία σου; Εσύ βλέπεις να άλλαξες σε αυτά τα τρία χρόνια;
Αν κάποιος μου πει ότι είναι το ίδιο άτομο που ήταν πριν από τρία χρόνια, τότε μάλλον έμεινε στάσιμος. Τρία χρόνια γεμάτα εμπειρίες, σίγουρα σε αλλάζουν προς το καλύτερο. Νομίζω ότι έχω μειώσει αρκετά τα σκαμπανεβάσματά μου, την πολλή χαρά και την πολλή λύπη. Πριν τρία χρόνια ένιωθα πολύ πιο έντονα την επιτυχία και την αποτυχία. Νόμιζα ότι κατακτούσα τα πάντα ή ότι ήταν το τέλος του κόσμου. Τώρα πιστεύω ότι έχω βρει τις ισορροπίες μου.
Το πανεπιστήμιο το τελείωσες;
Όχι, μου έμεινε ενάμισι χρόνος. Έκανα δυόμισι χρόνια στα οποία αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Είχα πάρα πολλή βοήθεια από τους συμφοιτητές μου, γιατί λόγω των προπονήσεων έχανα αρκετά μαθήματα. Δεν ξέρω αν θα το συνεχίσω τώρα. Αλλά θα δω τι θα κάνω στο μέλλον. Έχω και άλλα πράγματα που θέλω να κάνω, αλλά το κάθε πράγμα στην ώρα του.
Ας επανέλθουμε στο ποδόσφαιρο. Η θέση που σου αρέσει περισσότερο ποια είναι; Δεξιά στη γραμμή ή σε ελεύθερο ρόλο στο κέντρο;
Εγώ πιστεύω ότι οι προπονητές θεωρούν ότι μπορώ να παίξω πάνω στη γραμμή, λόγω του ότι μπορώ να πάω στο ένας εναντίον ενός, λόγω κάποιων κινήσεων, ταχύτητας, εκρηκτικότητας και λόγω σέντρας. Στον Παναθηναϊκό αυτό το πράγμα έπαιξε σοβαρό ρόλο. Εμένα όμως μου αρέσει να παίζω στο κέντρο. Νομίζω ότι μπορώ να κάνω διπλάσια πράγματα, από ό,τι όταν παίζω στη γραμμή. Θέλω να είμαι συνεχώς μέσα στο παιχνίδι. Όταν παίζω στη γραμμή εναπόκειται στους άλλους να σε βάλουν στο παιχνίδι, ενώ σε ένα πιο ελεύθερο ρόλο πιστεύω ότι μπορώ να κάνω πολύ περισσότερα. Βέβαια, είναι καθαρά θέμα προπονητή κι εγώ πάντα πειθαρχώ στις αποφάσεις των προπονητών.
Χάρηκες πάντως που βρήκες και πάλι τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς...
Βέβαια, με τον κύριο Γιοβάνοβιτς είχαμε άψογη συνεργασία. Γενικά είναι σαν να μην έφυγα ποτέ από τον Αρχάγγελο. Βρήκα ένα περιβάλλον που το ξέρω και με ξέρει. Βρήκα έναν εξαιρετικό γυμναστή, τον Γιώργο Παρασκευά, ο οποίος μου έδωσε ένα πρόγραμμα διπλών προπονήσεων στο μεταβατικό στάδιο και μου αρέσει πολύ η δουλειά του. Το ίδιο και με τον Γιάννο Ιωάννου και τον προπονητή.
Πέρα από το ποδόσφαιρο, τι άλλο σε απασχολεί αυτή τη στιγμή;
Τώρα ψάχνω να βρω σπίτι, αυτοκίνητο ξεκινώ μία εντελώς καινούργια ζωή. Είμαι αρραβωνιασμένος και παντρεύομαι στις 3 Ιανουαρίου του 2009.
Η ώρα η καλή…
Ευχαριστώ. Όταν περάσω αυτό το στάδιο θα ασχοληθώ και με άλλα πράγματα που έχω στο μυαλό μου.
Η προπονητική, σου περνάει από το μυαλό;
Ναι, είναι στο μυαλό μου, αλλά δεν έχω αποφασίσει οριστικά ακόμη. Θα το δουλέψω μέσα μου και θα δω πώς θα πάει.
Η τούμπα όταν βάζεις γκολ πώς προέκυψε; Έκανες παλαιότερα ενόργανη γυμναστική;
Όχι δεν έκανα ενόργανη γυμναστική, απλά από μικρός μου άρεσε πολύ να πανηγυρίζω με τούμπα. Το δούλεψα κιόλας αρκετά. Πιο μικρός έκανα μονή τούμπα. Μετά αποφάσισα ότι θέλω να την κάνω διπλή. Και τη διπλή τη δούλεψα. Δοκίμασα στην παραλία μία μέρα, μου βγήκε και την καθιέρωσα. Είναι τρόπος πανηγυρισμού τον οποίο απολαμβάνω και πιστεύω ότι το απολαμβάνει και ο κόσμος.
Υπάρχουν προπονητές όμως που αποτρέπουν τους παίκτες τους, γιατί φοβούνται από τυχόν τραυματισμό.
Εγώ δεν έχω πρόβλημα, μου βγαίνει εύκολα.
Το ρόλο σου μέσα στην ομάδα πώς τον βλέπεις;
Εγώ θέλω να δω τον Χαραλαμπίδη σε ηγετικό ρόλο στο ΑΠΟΕΛ. Αυτός είναι ο στόχος μου και η φιλοδοξία μου. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στο ΑΠΟΕΛ και νιώθω ότι μπορούν να μου δώσουν αυτό το πράγμα και να δώσω κι εγώ με τη σειρά μου πάρα πολλά. Αυτό βέβαια έρχεται με το χρόνο. Και αυτό δεν το διεκδικείς με τα λόγια, αλλά το κερδίζεις με το χρόνο, τη συμπεριφορά σου, τις εμφανίσεις σου. Το κερδίζεις από τους συμπαίκτες σου και από τον κόσμο και είναι κάτι που κτίζεται μόνο του. Εγώ αυτό που ονειρεύομαι εκτός από την κατάκτηση πρωταθλημάτων, είναι το ΑΠΟΕΛ να κάνει μία ομάδα που να μπαίνει μέσα στο γήπεδο και να νικά. Να νιώθεις ότι είσαι ΑΠΟΕΛ. Πας στη Λεμεσό τρεις βαθμοί, στην Πάφο τρεις βαθμοί, στην έδρα μας δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα από τη νίκη. Αυτό είναι το ΑΠΟΕΛ, αυτό θέλει ο κόσμος να είναι και αυτό θέλουμε εμείς να είναι το ΑΠΟΕΛ. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε back 2 back κάποια στιγμή. Πρέπει να το θέσουμε ως στόχο.
