Συνέντευξη στον Ανδρέας Παναγιώτου
Φώτο: Νέαρχος Παναγιώτου
«Το σύνθημα ‘MEINE KΑΨΗ ΣΤΟ ΑΠΟΕΛ μέτρησε για την παραμονή μου»
Από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στον Αρχάγγελο οι φίλαθλοι της ομάδας τον αγκάλιασαν και τον έκαναν να αισθανθεί σαν στο σπίτι του. Ο Μιχάλης Καψής με τη σειρά του ενίσχυσε και με το παραπάνω την αμυντική γραμμή του ΑΠΟΕΛ και με τη σημαντικότατη συμβολή του βοήθησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το παιδί - μάλαμα των «γαλαζοκιτρίνων» άνοιξε την καρδιά του στο ΑΠΟΕΛFC και μίλησε για τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί, αναλύοντας παράλληλα τα μελλοντικά του σχέδια και στόχους…
Εκτός από το προφανές, την κατάκτηση του πρωταθλήματος, τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ανανεώσεις το συμβόλαιό σου με το ΑΠΟΕΛ;
Σίγουρα… η συμπαράσταση, η αγάπη και οι εκδηλώσεις του κόσμου στο πρόσωπό μου καθ’ όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς είναι κάτι το οποίο δεν περνά απαρατήρητο. Απ’ εκεί και πέρα οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους της ομάδας -από τον φροντιστή μέχρι και τον πρόεδρο- ήταν ακόμη ένας σημαντικός παράγοντας, καθώς επίσης και ο προσωπικός στόχος - κίνητρο να βοηθούσα τον ΑΠΟΕΛ μήπως κι έκανε την υπέρβαση στην Ευρώπη. Δυστυχώς αποτύχαμε. Επίσης, όπως δήλωσα και πέρσι ένας από τους λόγους που ήρθα στην Κύπρο ήταν για να πάρω παιχνίδια στα πόδια μου για να εξασφαλίσω την παράλληλη συμμετοχή μου στην Εθνική ομάδα. Απ’ τη στιγμή που ο κύριος Ρεχάγκελ δεν έχει πρόβλημα που αγωνίζομαι στο νησί προτίμησα να μην αλλάξω περιβάλλον.
Αναλύοντας την περσινή χρονιά τι κρατάς και τι διαγράφεις από τους πρώτους μήνες παρουσίας σου στην Κύπρο;
Αυτό που κρατάω είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος, η καλή αγωνιστική παρουσία της ομάδας, η αγάπη του κόσμου για το ΑΠΟΕΛ και το άτομό μου και βεβαίως την καλή οικογενειακή μου ζωή στην Κύπρο. Είναι πολύ σημαντικό για μένα και για όλους τους ποδοσφαιριστές το να είσαι ήρεμος με την οικογένειά σου για να μπορείς να αποδόσεις και στο γήπεδο. Διαγράφω τον αποκλεισμό μας από την Ομόνοια στον τελικό, διότι χάσαμε την ευκαιρία να διεκδικήσουμε το νταμπλ.
Κατά την άποψή σου τι έφταιξε για την άσχημη πορεία στην Ευρώπη;
Το πιο εύκολο μετά από μία αποτυχία είναι να βγούμε και να ρίξουμε ευθύνες. Είμαι της άποψης ότι δεν είναι καλό να αναφερθούμε στην αποτυχία του Ιουλίου. Για μένα και τους συμπαίκτες μου ο αποκλεισμός είναι μεγάλη αποτυχία και δεν μπορούμε να ρίξουμε ευθύνη σε έναν παράγοντα ή σε ένα άτομο. Ευθύνη έχουμε όλοι. Πιστεύω ότι τόσο η ιστορία του ΑΠΟΕΛ όσο και και η δική μου, δεν μου επιτρέπουν να μοιρολατρώ και να ψάχνω για δικαιολογίες. Επομένως σκύβω το κεφάλι, δουλεύω (κι αυτό πάει γενικά για την ομάδα όχι μόνο για μένα) και προσπαθώ στην πορεία να αποδείξω ότι ήταν κάτι που έτυχε και δεν θα δώσω δικαίωμα να επαναληφθεί. Ήταν τέλοσπάντων μια κακή παρένθεση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το όλο γεγονός περνάει στο ντούκου! Αντιθέτως κοιτάς τα λάθη σου και αφού τα βελτιώσεις κοιτάς μπροστά.
Το Super Cup; Πώς χάθηκε;
Το παιχνίδι με την Ανόρθωση είναι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με τον αποκλεισμό από την Μπάτε και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συνδέσουμε τους δύο αγώνες. Η αλήθεια είναι ότι για ψυχολογικούς κυρίως λόγους θέλαμε τη νίκη απέναντι στην Ανόρθωση στο Super Cup, διότι πολύ απλά στο ποδόσφαιρο μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα έχεις μιας πρώτης τάξεως δεύτερη ευκαιρία να επανορθώσεις. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την ομάδα του Τιμούρ Κετσπάγια, μάλιστα τους δίνω συγχαρητήρια τόσο για την κατάκτηση της ασπίδας όσο και για τη μέχρι στιγμής πορεία στην Ευρώπη, παρόλο που αγωνιστήκαμε πολύ καλύτερα, εντούτοις με δύο ευκαιρίες στο ΓΣΠ μας έβαλαν δύο γκολ και πήραν το παιχνίδι. Εμείς δεν είχαμε ουσιαστικό αποτέλεσμα και αυτό πληρώσαμε. Χωρίς να κατηγορώ και καλά την επιθετική γραμμή της ομάδας μου, απλούστατα δεν μπορέσαμε να μετατρέψουμε την υπεροχή μας σε κάποιο τέρμα.
Αρκετοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Πώς σχολιάζεις τις ενέργειες και γενικότερα την τακτική του προπονητή σου;
Σε καμία περίπτωση δεν είναι δίκαιο και σωστό να δέχεται και να παίρνει την αποτυχία στις πλάτες του ο προπονητής. Ναι μεν είναι υπεύθυνος για την ομάδα, όμως μετά από τόσα χρόνια ποδοσφαίρου έχω διδαχθεί ότι οι παίκτες κάνουν τον προπονητή. Εάν λοιπόν οι παίκτες δεν αποδώσουν αυτά που μπορούν είναι άκρως φυσιολογικό η εικόνα του προπονητή να μην είναι η πρέπουσα. Μιλώντας για το ΑΠΟΕΛ το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να σβήσουμε εύκολα μια πολύ πετυχημένη περσινή χρόνια, όπου τα εύσημα δικαίως απονεμήθηκαν και στον Μαρίνο Ουζουνίδη, κάτι που φάνηκε από τις εκδηλώσεις του κόσμου. Επομένως δεν μπορούμε να πούμε ότι ξαφνικά εκεί που ο προπονητής μας πέρσι ήταν καλός φέτος έγινε κακός! Όπως ανέφερα προηγουμένως ευθύνες αναλογούν σε όλους. Απ’ τη στιγμή που θέλουμε να λεγόμαστε ομάδα πρέπει να ρίξουμε το βάρος σε όλους. Είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και θέλω πάντα να κερδίζω, το παρελθόν όμως μου έχει διδάξει ότι τέλη Μαΐου θα με κρίνεις. Με το να βγαίνει ο καθένας αρχές ή μέσα Αυγούστου και να κατηγορεί την ομάδα για το ένα και το άλλο δεν ωφελεί σε κάτι. Καταλαβαίνω την απαίτηση του ΑΠΟΕΛίστα που θέλει να βλέπει την ομάδα να βάζει σε κάθε παιχνίδι πέντε γκολ, κι εγώ θα το θελα, αλλά για μένα είναι πιο σημαντικό τέλη του Μάη να βρεθώ και πάλι στη φιέστα του ΓΣΠ.
Πώς συγκρίνεις το περσινό με το φετινό έμψυχο υλικό;
Πιστεύω πως δεν έχει διαφορά. Υπήρξαν απουσίες ποδοσφαιριστών όμως οι προσθήκες που έχουν γίνει είναι πάρα πολύ καλές, καθώς ήρθαν παίκτες και με μεγάλο παρελθόν και με πολύ λαμπρό μέλλον. Όπως και να ‘χει το υλικό του ΑΠΟΕΛ επαρκεί για να πετύχει τους στόχους του. Εντάξει, ο καθένας θα ήθελε να έχει τον Ροναλτίνιο, τον Ραούλ ή τον Ρονάλτο στην ομάδα. Δεν γίνεται όμως. Κοιτάς πάντοτε αυτούς που έχεις για να δεις πώς θα κάνεις την καλύτερη δουλειά.
Ποιους από τους συμπαίκτες σου ξεχωρίζεις; Ποιοι είναι αυτοί που κάνουν τη μεγάλη διαφορά;
Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να σου απαντήσω. Στην καριέρα μου δεν μου αρέσει να μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία. Είμαι τυχερός που έχω πολύ καλή σχέση με όλους τους συναδέλφους μου. Αυτό το λέω και το πιστεύω διότι με έχουν βοηθήσει και προσπαθώ κι εγώ να βοηθώ όσο μπορώ. Για να βρίσκονται στο ρόστερ της ομάδας θεωρώ ότι είναι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές και κυρίως πολύ καλοί χαρακτήρες.
Είστε βασικά μια οικογένεια…
Όντως στο ΑΠΟΕΛ υπάρχει αυτό που χαρακτηρίζουμε οικογενειακό κλίμα και είναι κάτι το οποίο οφείλεται στους χαρακτήρες των ποδοσφαιριστών αλλά και στον προπονητή, ο οποίος προσπάθησε να μας δώσει να καταλάβουμε ότι χωρίς την αγάπη και τη συμπαράσταση του διπλανού σου, μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Πάρτε για παράδειγμα την Εθνική Ελλάδας στο Euro 2004. Εάν δεν ήμασταν μια παρέα φίλων θα πηγαίναμε και θα γυρνούσαμε άρον - άρον.
Μιλώντας για τη νέα σεζόν πώς σου φάνηκε το ξεκίνημα της ομάδας σου;
Όταν χάνεις δεν μπορείς να είσαι ευχαριστημένος και εφόσον ήδη μετράμε μία ήττα στις δύο πρώτες αγωνιστικές αντιλαμβάνεστε ότι προβληματίζομαι. Γενικότερα όταν χάνω στεναχωριέμαι. Για να απαντήσω στο ερώτημα δεν είμαι ευχαριστημένος με το ξεκίνημά μας, κυρίως διότι -όπως πολύ καλά ξέρει και ο κόσμος- οι δυνατότητες του ΑΠΟΕΛ είναι πολύ μεγαλύτερες. Ξέρουμε ότι μπορούμε να αποδώσουμε πολύ καλύτερο και συγχρόνως πολύ πιο ουσιαστικό ποδόσφαιρο. Εάν θυμάστε έγινε πολύς λόγος για την πολύ καλή εμφάνισή μας κόντρα στην Ανόρθωση. Εγώ είδα το παιχνίδι απ’ έξω και συμφωνώ, καθώς κι εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η ομάδα μου, ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο. Παρόλα αυτά όσο άσχημο και να ακούγεται θα προτιμούσα να είχα παίξει όπως με την Δόξα και να είχα έξι πόντους, παρά να έχω τρεις και μια πολύ καλή εμφάνιση. Στο τέλος της ημέρας το αποτέλεσμα μετρά.
Εκ πρώτης όψεως πόσο εφικτός είναι ο στόχος της κατάκτησης του πρωταθλήματος και του κυπέλλου;
Το πιο δύσκολο για μία ομάδα είναι να κρατηθεί στην κορυφή και όπως με ενημέρωσαν το ΑΠΟΕΛ έχει πολλά χρόνια να πάρει δύο συνεχόμενες χρονιές το πρωτάθλημα. Μόνο και μόνο γι’ αυτόν το λόγο η φετινή σεζόν θα είναι πολύ δύσκολη. Παράλληλα, όλοι σε βλέπουν ως τον πρωταθλητή που θα ήθελαν να κερδίσουν, ενώ οι πολλές μεταγραφικές κινήσεις που έγιναν αποδεικνύουν πόσο πολύ ενισχύθηκαν οι ομάδες. Χωρίς να καλύψω τη θέση μου θα ήθελα να περάσω ένα μήνυμα… Καλά κάνει ο κόσμος να βγάλει απ’ το μυαλό του την ιδέα ότι θα έρχεται στο γήπεδο και θα παρακολουθεί παιχνίδια της πλάκας και ότι θα βλέπει το ΑΠΟΕΛ να βάζει πέντε γκολ και θα φεύγει! Μπορεί κάποιοι αγώνες να κριθούν στο 90’ ή ακόμη και στις καθυστερήσεις. Συνεπώς καλό θα ήταν να μην απογοητεύεται.
Παρεμπιπτόντως, πώς κρίνεις το νέο πρωτάθλημα; Πόσο διαφορετικό είναι από το προηγούμενο;
Δεν έχω δει παιχνίδια, άρα δεν μπορώ να μιλήσω για τη δυναμικότητα της ΑΕΚ, της ΑΕΛ, του Απόλλων κτλ. Με αφορμή όμως τις μεταγραφές και το ζήλο των ομάδων μου δημιουργείται η αίσθηση ότι το φετινό πρωτάθλημα μπορεί να το διεκδικήσουν και πέντε ομάδες. Μακάρι το ενδιαφέρον όλων να κρατηθεί μέχρι και την τελευταία αγωνιστική και εν πάση περιπτώσει μέχρι τη φάση των playoffs.
Με τις εμπειρίες που κουβαλάς στην Α’ Εθνική, τι φταίει και παραμένουμε στάσιμοι; Γιατί δεν βελτιώνεται το επίπεδο του κυπριακού πρωταθλήματος;
Απ’ τη στιγμή που τρώω ψωμί σε μια ξένη χώρα καλό είναι να μην σχολιάζω και να μην κάνω κριτική. Εφόσον όμως μου υπέβαλες το ερώτημα οφείλω να αναφέρω ότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Κύπριου ποδοσφαιριστή (αυτό που έχω διαπιστώσει εγώ) είναι η έλλειψη αγωνιστικής πειθαρχίας. Το κυπριακό σε σχέση με το ελληνικό πρωτάθλημα δεν υστερεί στο παραμικρό σημείο. Απλώς -χωρίς να θέλω να προσβάλω τον οποιονδήποτε- τα πράγματα στην Ελλάδα είναι κάπως πιο αυστηρά και σαφώς πιο επαγγελματικά. Το θετικό στην Κύπρο είναι ότι έρχονται έμπειροι ξένοι ποδοσφαιριστές και προπονητές, απ’ τους οποίους οι Κύπριοι μπορούν να μάθουν πολλά. Πρέπει όμως να βελτιώσουν τη νοοτροπία και να καταλάβουν ότι «για να γίνω ο Έμερσον πρέπει να δουλέψω σκληρά και να ιδρώσω…».
Είναι πια ξεκάθαρο ότι αυτή τη στιγμή ηγείσαι της αμυντικής γραμμής των «γαλαζοκιτρίνων». Πόσο δύσκολο είναι το έργο σου στα μετόπισθεν της ομάδας;
Καλό είναι να σε θαυμάζει ο κόσμος, όμως το χαρακτηρισμό του ηγέτη δεν τον αποδέχομαι. Ποτέ δεν θα ήθελα να πάρω την ευθύνη και ποτέ δεν ήθελα να το «παίξω» κάπως. Στη ζωή μου έμαθα να προσπαθώ να κάνω αυτά που μου ζητά ο προπονητής, συνεπώς να προσπαθώ να κάνω καλά τη δουλειά μου. Τώρα, εάν είσαι ηγέτης, καλός ή κακός αυτό θα το κρίνουν άλλοι. Το σίγουρο είναι ότι «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη». Η καλή αμυντική θωράκιση του ΑΠΟΕΛ δεν είναι θέμα Καψή, Σεγκιρί, Μοράις και Δασκαλάκη. Εάν δεν υπάρχει αμυντική λειτουργία ομάδας και τον καλύτερο αμυντικό του κόσμου να φέρεις θα αποτύχει και θα γελά ο κόσμος μαζί του. Εμείς ευτυχώς αποδείξαμε περίτρανα στην περσινή χρονιά ότι δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα.
Γενικότερα ποιες είναι οι βλέψεις σου για το υπόλοιπο της καριέρας σου;
Ποτέ μη λες ποτέ όμως καλώς εχόντων των πραγμάτων εάν βρεθώ το καλοκαίρι στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας με την Εθνική ομάδα θα ήθε-λα με το τέλος του Euro να απoσυρθώ από την ενεργό δράση. Είμαι πολλά χρόνια επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και κακά τα ψέματα κουράστηκα όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Κι επειδή τα παιδιά μου αρχίζουν να μεγαλώνουν πιστεύω ότι είναι καιρός να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου. Στο παρόν στάδιο αυτές είναι οι βλέψεις μου.
Να θεωρήσουμε το ΑΠΟΕΛ ως τον τελευταίο σου σταθμό;
Αυτή τη στιγμή αυτό έχω στο μυαλό μου. Το ανέφερα πολλές φορές και δεν ντρέπομαι να το επαναλάβω, με τα τωρινά δεδομένα θέλω να έχω μια καλή χρονιά στο ΑΠΟΕΛ και βεβαίως να βρίσκομαι σε μια πολύ καλή κατάσταση, ώστε να εκπροσωπήσω τη χώρα μου στο Euro 2008. Εφόσον όπως είπα και προηγουμένως ο κύριος Ρεχάγκελ είναι θετικός με την παρουσία μου στην Κύπρο δεν υπάρχει λόγος να ψάξω για κάτι άλλο.
Πώς θα χαρακτήριζες το μέλλον του… «πειρατικού»;
Το μέλλον της Εθνικής είναι άμεσο, κάτι που θα φανεί πάρα πολύ σύντομα. Πιστεύω ότι τα πάντα εξαρτώνται από τα πόδια μας και προσωπική μου άποψη είναι ότι αισίως θα βρεθούμε στα γήπεδα του Euro. Δεν μπορώ να πω ότι θα κατακτήσουμε και πάλι το Euro ή ότι θα πάρουμε το Μουντιάλ, όμως είναι σημαντικό και τιμητικό για την πατρίδα μου το γεγονός ότι σε δύο συνεχόμενες -ελπίζω και εύχομαι- διοργανώσεις έχουμε παρουσία. Ας μην ξεχνάμε ότι τον τελευταίο καιρόο κύριος Ρεχάγκελ προχώρησε σε ανανέωση του ρόστερ, συνεπώς ευελπιστώ ότι τα νέα παιδιά που προστέθηκαν στην ομάδα θα δώσουν το κάτι παραπάνω, ώστε να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή μας στο επόμενο Μουντιάλ.
Με αφορμή την παρουσία σου στις δύο ομάδες, θα θέλαμε μια σύγκριση του Ολυμπιακού Πειραιώς με τον ΑΠΟΕΛ…
Υπάρχουν πολλά κοινά, όπως επίσης και μερικές διαφορές. Η μεγαλύτερη απολαβή στο ποδόσφαιρο είναι ο θαυμασμός, η αγάπη και η εκδήλωση των φιλάθλων. Στον Ολυμπιακό δεν είχα παράπονο από τη συμπαράσταση του
κόσμου, δεν έπαιζα όμως και δεν μπόρεσα να δείξω αυτά που ενδεχομένως δείχνω στον ΑΠΟΕΛ. Κοινό σημείο επίσης είναι ότι μιλάμε για δύο μεγαλους συλλόγους με πολλούς υποστηρικτές και παρόμοιους στόχους. Η διαφορά βεβαίως εντοπίζεται στην οικονομική οντότητα του Ολυμπιακού, καθώς και στις εξόδους του στο Champions League, που αποτελεί το ευρωπαϊκό όνειρο όλων των ποδοσφαιριστών. Κατά τ’ άλλα διεκδικώ το νταμπλ, αγωνίζομαι στα καλύτερα γήπεδα, έχω τους καλύτερους συμπαίκτες και γενικότερα ζω τις στιγμές που ζούσα στον Ολυμπιακό.
Πώς βρίσκεις τη ζωή στο νησί;
Ένας από τους λόγους που υπέγραψα στο ΑΠΟΕΛ ήταν οι ελληνικές συνήθειες, η κοινή γλώσσα και εν πάση περιπτώσει το ελληνικό ταμπεραμέντο. Τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου, που αποτελεί κομμάτι της αγωνιστικής μου παρουσίας αλλά και της προσωπικής μου ηρεμίας, έχουμε πολύ καλή ζωή και δόξα τω Θεώ μέχρι στιγμής περνάμε πάρα πολύ καλά.
Αντιλαμβάνομαι ότι η περίοδος του Ολυμπιακού στοίχισε και στην οικογενειακή σου γαλήνη…
Η οικογένειά μου είναι πολύ ευχαριστημένη διότι σε αντίθεση με το διάστημα που ήμουν στον Ολυμπιακό τώρα έχω την ηρεμία ως άνθρωπος ν’ ασχοληθώ μαζί τους.
Ντρέπομαι για αυτό που λέω αλλά η αποχή μου από τα γήπεδα μου είχε δημιουργήσει ψυχολογικό πρόβλημα και δεν είχα τη διάθεση να ασχοληθώ με τα παιδιά και τη σύζυγό μου. Ευτυχώς στην Κύπρο ξαναβρήκα τη χαρά και το γέλιο μου και πλέον μπορώ και ασχολούμαι μαζί τους όπως τους αξίζει και τους αρμόζει.
Πώς περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
Συνήθως την αράζουμε στο σπίτι και κάνουμε βόλτες με το ποδήλατο σε κάποιο πάρκο κοντά στον Αρχάγγελο. Από φέτος έχουμε παρέα και το σκύλο μας τον Άλεκ (χαμόγελα)…
Με ποιους συμπαίκτες σου ή άλλους ποδοσφαιριστές κάνεις παρέα;
Προσπαθώ να έχω σχέση με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές και δεν είναι αμαρτία να ξεχωρίσω τους Ελλαδίτες. Δεν συχνάζουμε κάπου συγκεκριμένα, απλώς στον ελεύθερό μας χρόνο βγαίνουμε με τις οικογένειές μας για φαγητό ή καφέ.
Κλείνοντας, θα θέλαμε μια τελευταία κουβέντα για τους ομολογουμένως θερμόαιμους οπαδούς της ομάδας σου…
Όπως ανέφερα και στο ξεκίνημα της συνέντευξης δεν μου αρέσει να καλοπιάνω τον κόσμο. Ό,τι είπα το εννοώ. Για να ‘με ειλικρινής όμως η εκδήλωση των φιλάθλων στην τελευταία αγωνιστική και το σύνθημα «μείνε Καψή στο ΑΠΟΕΛ» ήταν κάτι που μέτρησε. Εκείνη τη δεδομένη στιγμή δεν είχα υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου μου και πραγματικά η αγάπη των ΑΠΟΕΛιστών ήταν ένας από τους παράγοντες για τους οποίους παρέμεινα στον Αρχάγγελο. Το μόνο που θέλω να τους πω είναι να συνεχίσουν να μας στηρίζουν και να ‘ναι σίγουροι ότι τόσο οι συμπαίκτες μου όσο κι εγώ θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να υλοποιήσουμε τους στόχους του ΑΠΟΕΛ.
