Nίκος ΜΑΧΛΑΣ
Eίμαι εδώ απλά γιατί... «γουστάρω» αυτή την ομάδα
Ο Νίκος Μαχλάς δεν χρειάζεται συστάσεις. Η καριέρα του είναι γεμάτη διακρίσεις, ατομικές και ομαδικές και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο. Κατέκτησε πρωτάθλημα με τον Άγιαξ στην Ολλανδία, αφού προηγουμένως πρόλαβε να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη, όταν με τη φανέλα της Φίτεσε Άρνεμ πέτυχε 34 γκολ σε 32 αγώνες την περίοδο 1997-1998. Ήταν η περίοδος που το συρτάκι είχε γίνει ο αγαπημένος χορός των Ολλανδών.
Το γκολ του απέναντι στη Ρωσία, έδωσε στον ίδιο και στην εθνική Ελλάδος την ιστορική πρόκριση και συμμετοχή στο παγκόσμιο κύπελλο του 1994.
Ξεκίνησε την καριέρα του στον ΟΦΗ και είχε για δάσκαλο τον Ευγένιο Γκέραντ. «Έκτισε» το όνομά του στη Φίτεσε και έκανε το μεγάλο βήμα με τη μεταγραφή του στον Άγιαξ. Ακολούθησε ένα μικρό διάστημα στη Σεβίλλη και η επιστροφή στην Ελλάδα, όπου αγωνίστηκε στον Ηρακλή προτού επιστρέψει στον ΟΦΗ.
Στο ΑΠΟΕΛ ήρθε την περσινή χρονιά και βοήθησε στην κατάκτηση του τίτλου πετυχαίνοντας επτά γκολ, τα περισσότερα από τα οποία έδωσαν πολύτιμους βαθμούς. Φέτος, έχει ήδη φτάσει τα οκτώ και αποτελεί την πιο αξιόπιστη επιθετική επιλογή στο ρόστερ των πρωταθλητών.
Στο γήπεδο είναι μαχητής. Τρέχει συνεχώς, μαρκάρει, πρεσάρει, κάνει τάκλιν και έχει ενεργό συμμετοχή σε όλες τις επιθετικές ενέργειες της ομάδας.
Το περσινό πρωτάθλημα με το ΑΠΟΕΛ το κατατάσσει σε περίοπτη θέση στην καριέρα του.
Η συνέντευξη δόθηκε στο ΑΠΟΕΛFC Magazine για το τεύχος Ιανουαρίου.
Πώς σου φαίνεται αυτή η καινοτομία με τα play-offs; Το έχεις ξανασυναντήσει;
Επειδή δεν το έχω ζήσει, δεν μπορώ να κρίνω, αλλά δεν μπορώ να σου πω ότι μου αρέσει. Πιστεύω ότι όταν μία ομάδα τερματίσει πρώτη, πρέπει να είναι και η πρωταθλήτρια. Κι αν θέλουν έξτρα παιχνίδια για τις υπόλοιπες θέσεις και την έξοδο στην Ευρώπη, ας παίξουν οι άλλες ομάδες. Αυτό το βλέπω πιο λογικό, αλλά αυτοί που το κάνανε μπορεί να ξέρουν περισσότερα και ίσως είναι και καλύτερο για το κυπριακό ποδόσφαιρο.
Γιατί πιστεύεις ότι φέτος το ΑΠΟΕΛ δεν έχει δείξει ακόμη την ίδια σταθερότητα με πέρσι;
Είναι θέμα χημείας της ομάδας. Μπορεί να είναι οι αλλαγές που έγιναν, μπορεί να φταίμε κι εμείς οι ποδοσφαιριστές, να μην έχουμε βρει ακόμη τα πατήματα που θέλουμε. Μπορεί να είναι καλύτερες οι υπόλοιπες ομάδες. Αν θέλει κάποιος μπορεί να βρει πολλές δικαιολογίες. Το θέμα είναι ότι αυτό συνεχίζεται, και τόσο εμάς τους ποδοσφαιριστές όσο και τον προπονητή -που μιλάμε σε καθημερινή βάση- μας έχει προβληματίσει. Είναι το κυριότερό μας πρόβλημα. Ξέρουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε οποιονδήποτε αντίπαλο είτε εντός έδρας είτε εκτός, αλλά το πιο σημαντικό είναι να έχουμε σταθερή απόδοση και να παίρνουμε τα ματς. Βέβαια, στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι δεδομένο και να μην ξεχνάμε ότι παίζουν και οι άλλοι. Εντάξει, πέρσι είχαμε πιο σταθερή ομάδα, αλλά φέτος φαίνεται ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Χρειάζεται υπομονή και από εμάς και πιστεύω ότι σιγά-σιγά θα βρούμε τον τρόπο να τα καταφέρουμε.
Είσαι ικανοποιημένος από τα οκτώ γκολ που πέτυχες μέχρι τώρα;
Ικανοποιημένος είμαι ως ένα βαθμό. Στο ποδόσφαιρο δεν πρέπει ποτέ να είσαι ικανοποιημένος. Πάντα πρέπει να ζητάς περισσότερα. Εγώ από πέρσι προσπαθώ να προσφέρω όσο γίνεται περισσότερα, να κάνω τη δουλειά μου όσο γίνεται καλύτερα, είτε πετυχαίνοντας τα γκολ, είτε βοηθώντας στον τρόπο που πετυχαίνει η ομάδα τα γκολ και από τη στιγμή που ήρθα εδώ, στόχος μου είναι να κερδίζει η ομάδα και να πάρω κάποιους τίτλους στο τέλος της καριέρας μου. Σίγουρα πάντως, θέλω να σημειώσω περισσότερα γκολ.
Δεν είναι όμως μόνο τα γκολ που βάζεις. Τρέχεις συνεχώς, βάζεις πίεση από ψηλά, κάνεις τάκλιν…..
Αυτό το έκανα πάντα. Δεν ήθελα μόνο να πετυχαίνω γκολ. Προσπαθούσα και με άλλους τρόπους να βοηθήσω την ομάδα. Γιατί πάνω απ’ όλα είναι η ομάδα. Η ομάδα κερδίζει, η ομάδα κατακτά τίτλους. Πάντα σκέφτομαι πώς θα μπω στο σύνολο και όχι αν θα βάλω γκολ. Μου αρέσει να βοηθάω και με άλλους τρόπους.
Έχεις νιώσει κάποια αμφισβήτηση, κυρίως κατά την περσινή χρονιά και φέτος νιώθεις ότι δίνεις απαντήσεις;
Δεν έχω να δώσω καμιά απάντηση. Το ποιος είμαι, το έχω αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια, γι’ αυτό και δεν με παίρνει τίποτα από κάτω. Καταλαβαίνω και τον κόσμο για να σου πω και την άλλη άποψη, γιατί ξέρω ότι περιμένει από κάποιον που έχει αξία να τη βγάλει στο γήπεδο και να τη δείξει με τον καλύτερο τρόπο. Όπως σας είπα και πριν, στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι δεδομένο και δεν πρέπει να απογοητεύεσαι. Εγώ έχω μάθει στη ζωή μου να νικάω, μπορεί κάποια στιγμή να μην είμαι καλά ψυχολογικά, αλλά και εκείνη τη στιγμή θα προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα μου με άλλο τρόπο. Ξέρω ότι κάποιοι ήθελαν να πετύχω περισσότερα γκολ πέρσι. Όμως παίζαμε με κάποιο συγκεκριμένο σύστημα. Ο Σολάρι ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, εγώ όταν έμπαινα αλλαγή ή όταν παίζαμε μαζί ως δίδυμο, και γκολ πετύχαινα και καλά πήγαινα. Προσπαθούσα να έχω και ένα άλλο ρόλο, να φτιάχνω τις φάσεις, να ανοίγω χώρους. Πιστεύω ακόμη ότι σε βασικά παιχνίδια βοήθησα να πάρουμε σημαντικούς πόντους. Το πιο σημαντικό ήταν να πάρει η ομάδα το πρωτάθλημα. Εάν εγώ πετύχαινα τριάντα γκολ και η ομάδα δεν έπαιρνε το πρωτάθλημα θα ήτανε καλύτερα; Όπως σας είπα, στο ποδόσφαιρο σκέφτομαι πάντα το σύνολο και όχι το άτομο. Ειδικά φέτος, μετά τον αποκλεισμό με την Μπάτε, για ένα ματς έγινε τόσο μεγάλη κριτική, άδικη πιστεύω…
Εντελώς άδικη με τον τρόπο που ήρθε ο αποκλεισμός;
Εντάξει, καταλαβαίνω και τον κόσμο, γιατί δεν γίνεται να κερδίζεις με 2-0 και στον επόμενο αγώνα να έχουμε πάρα πολύ κακή απόδοση. Δεν μπορεί όμως ο κόσμος να μας κρίνει από ένα παιχνίδι. Μπορεί να μην είσαι σε καλή μέρα, μπορεί να μην είσαι ψυχολογικά καλά, χίλια δυο πράγματα μπορούν να γίνουν. Εγώ από αυτή την κατάσταση βγήκα πιο δυνατός. Πείσμωσα πιο πολύ και περίμενα κάθε Κυριακή το επόμενο παιχνίδι για να αποδείξω ότι στο ποδόσφαιρο, από Κυριακή σε Κυριακή αλλάζουν πολλά.
Έγινε όντως έντονη κριτική γιατί είχε ανεβεί πολύ ψηλά ο πήχης, έφτασε μέχρι τους ομίλους και έτσι ήταν πιο μεγάλη η απογοήτευση του κόσμου.
Είναι καλό να υπάρχει αισιοδοξία στην ομάδα, αλλά ίσως να μην υπολογίσαμε σωστά τα δεδομένα. Ένα ματς που το κερδίζεις καλοκαίρι χωρίς να είσαι 100% έτοιμος, πας εκεί και αντιμετωπίζεις μία ομάδα που έχει δώσει ήδη 14 αγώνες, με ευνοϊκές συνθήκες, ε, όλα πήγαν στραβά. Τι να κάνεις;
Κάτσατε μετά και ένα μήνα…
Ένα μήνα ακούγαμε συνεχώς αρνητικά σχόλια, ξαφνικά γίναμε κακή ομάδα. Το καλό αυτής της ιστορίας είναι ότι η Διοίκηση ήταν κοντά. Ο πρόεδρος μίλησε φανταστικά και αυτό είναι κυρίως που μας κράτησε στην ομάδα. Ο κόσμος σίγουρα απογοητεύτηκε, εμείς δεν νιώθαμε καλά ψυχολογικά. Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ θέλει περισσότερα και καλά κάνει, είναι καλές οι φιλοδοξίες, αλλά όταν δεν έρχεται κάτι δεν πρέπει να φτάνουμε στο άλλο άκρο της απογοήτευσης. Είναι κάτι που συμβαίνει στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα φυσικά.
Ας πούμε κάτι πιο αισιόδοξο. Πώς είναι η συνεργασία με τον Ζε Κάρλος;
Ο Ζε Κάρλος είναι ένας πάρα μα πάρα πολύ καλός παίκτης. Είναι τιμή για το ΑΠΟΕΛ να βρίσκεται εδώ πέρα. Είναι ένας ποδοσφαιριστής που πριν τραυματιστεί όλοι βλέπαμε τι παίκτης είναι. Όταν όμως έχεις ένα σοβαρό τραυματισμό, όπως αυτόν που πέρασε ο Ζε Κάρλος, είναι πολύ δύσκολο να επανέλθεις και να είσαι το ίδιο καλός με πριν. Χρειάζεται να περάσουν κάποια παιχνίδια και πιστεύω ότι με αυτό τον καταπληκτικό ποδοσφαιριστή, είτε είμαι εγώ είτε κάποιος άλλος, θα έχουμε πολύ καλή συνεργασία. Τοματς με την Ομόνοια δεν ήταν κριτήριο, γιατί πρώτη φορά παίξαμε μαζί. Πιστεύω στο δεύτερο γύρο να μπορέσουμε να κάνουμε ένα σύνολο επιθετικό που θα παράγει ευκαιρίες και γκολ.
Θα πάω πίσω σε ένα ματς που έχει γίνει σημείο αναφοράς. Το ματς με τη Νέα Σαλαμίνα. Τα είπαμε και με τον Ρικάρτο Φερνάντεζ στο προηγούμενο τεύχος, αλλά εκείνο το βράδυ πρώτος εσύ είχες κάνει την ενωτική κίνηση απευθυνόμενος στον κόσμο.
Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να πάει καλά εάν ο κόσμος, οι ποδοσφαιριστές, ο προπονητής και η Διοίκηση δεν είναι μαζί. Εάν ένα από τα κομμάτια έχει φύγει, δεν μπορούν τα υπόλοιπα να αποδώσουν. Η εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια που παίζω ποδόσφαιρο αυτό μου έχει διδάξει. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές και ο προπονητής, ο οποίος πιστεύω είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί σε αυτή την ομάδα, που έχουν εμπειρίες και προσωπικότητα. Ο πρόεδρος έχει παίξει καταλυτικό ρόλο, και δεν του κάνω χάρη που το λέω. Ξέρετε ότι με τους προέδρους εγώ δεν τα πήγαινα καλά στην καριέρα μου, αλλά η Διοίκηση έχει στηρίξει τόσο πολύ την ομάδα που και εμείς οι ποδοσφαιριστές έπρεπε να κάνουμε κάτι για να φέρουμε κοντά τον κόσμο. Πρέπει όλοι να είμαστε ένα, μαζί και στις χαρές και στις λύπες. Αυτή ήταν η έννοια της κίνησής μου. Είδαμε ότι απ’ εκεί και πέρα το κλίμα έγινε θετικό.
Να σας πω και κάτι άλλο. Στο ΑΠΟΕΛ είμαστε πολλές δυνατές προσωπικότητες. Κάθε προπόνηση δεν μπορεί να είναι εκκλησία. Και εγώ μπορεί να νευριάσω και κάποιος άλλος και έτσι γινόταν και πέρσι. Υπάρχει ανταγωνισμός, όλοι θέλουν το καλύτερο για την ομάδα και κάποια νεύρα θα έχουμε. Όλα είναι στο πρόγραμμα του ποδοσφαίρου. Απλά, αυτά βγήκαν λανθασμένα προς τα έξω. Στο ματς με τη Νέα Σαλαμίνα στείλαμε όλοι το μήνυμα ότι είμαστε ενωμένοι. Ξέρεις ότι αυτή η ομάδα έχει ένα ψυχολογικό εμπόδιο που λέγεται δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα από το 1949. Είναι μία «εσωτερική πάλη» και η φετινή χρονιά δεν αποτελεί εξαίρεση. Βλέπεις να τα καταφέρνετε φέτος;
Από ό,τι άκουσα από τα παιδιά που ήταν και πριν στην ομάδα, είχαμε και φέτος αυτά που συνέβαιναν και σε άλλες χρονιές μετά από πρωτάθλημα. Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Δηλαδή το ΑΠΟΕΛ να τρώγεται με τα ρούχα του. Το πρωτάθλημα είναι ακόμη στην αρχή, ένας αποκλεισμός στο κύπελλο UEFA μπορεί να συμβεί. Η ομάδα πρέπει να είναι ενωμένη εάν θέλουμε να πετύχει. Φέτος το καλό ήταν η ψυχραιμία που δείξαμε στις δύσκολες στιγμές η Διοίκηση, οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής. Αλλά και αυτή η ψυχραιμία πρέπει να έχει διάρκεια. Δεν πρέπει δηλαδή να τη χάσουμε στο επόμενο άσχημο αποτέλεσμα. Η καλύτερη συνταγή βέβαια είναι οι νίκες, γιατί τελικά όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Είπαμε τα αρνητικά, να πούμε και τα θετικά. Είχες κάνει μία δήλωση πέρσι αμέσως μετά τη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Είχες πει, «μου αρέσει το ΑΠΟΕΛ». Τι είναι αυτό που σου αρέσει στο ΑΠΟΕΛ;
Αυτό είπα και στη Διοίκηση φέτος όταν κάναμε συζήτηση για την ανανέωση του συμβολαίου. Τους είπα ότι είμαι εδώ απλά γιατί «γουστάρω» αυτή την ομάδα. Μου αρέσει η παρέα που έχουμε μεταξύ μας, μου αρέσει ο κόσμος, μου αρέσει η ατμόσφαιρα, μου αρέσει η προπόνηση. Μου αρέσουν όλα αυτά που με κάνουν χαρούμενο. Αν κάτι με χαλούσε δεν είχα την ανάγκη να μείνω. Δεν θα με πείραζε να πήγαινα σπίτι μου και να σταμάταγα και το ποδόσφαιρο. Αν όμως κάτι μου αρέσει θέλω να το ζω, να το ευχαριστιέμαι και να του προσφέρω. Στο ΑΠΟΕΛ βρήκα μία ομάδα που μου θυμίζει -σε μικρογραφία- τον Άγιαξ. Μία ομάδα που πρωταγωνιστεί να πάρει το πρωτάθλημα, που έχει φιλοδοξίες, που θέλει να κερδίσει τα πάντα. Αυτό το πράγμα το βρίσκω σε τέτοιο βαθμό στο ΑΠΟΕΛ, ώστε να με εξιτάρει, με κάνει να νιώθω δυνατός, γι’ αυτό και είμαι ακόμα εδώ.
Το επίπεδο πώς το βρήκες εδώ;
Μου κάνανε αρκετές φορές αυτή την ερώτηση, κυρίως από την Ελλάδα. Και πέρσι και φέτος βρίσκω ότι το επίπεδο είναι πάρα πολύ καλό. Ανάλογα με τον πληθυσμό που έχει η Κύπρος βρίσκω ότι το επίπεδο είναι πολύ πιο πάνω από το αναμενόμενο. Πιο καλό από αρκετά πρωταθλήματα. Η εθνική ομάδα που είναι ο καθρέφτης, έχει επιδείξει πολύ μεγάλες δυνατότητες και αυτό το πράγμα βοηθάει και το πρωτάθλημα γιατί έρχονται εδώ καλοί παίκτες. Υπάρχουν πολλοί Κύπριοι που διακρίνονται στο εξωτερικό και αυτό είναι επίσης στα συν.
Έχουνε όμως χαθεί από το κυπριακό πρωτάθλημα οι Κύπριοι.
Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα. Οι παίκτες, για παράδειγμα, που παίζουν στην Ελλάδα και έχουν θέση στην εθνική είναι μετρημένοι.
Τι συμβουλή θα έδινες εσύ;
Πρέπει να γίνει ένας συνδυασμός. Δεν μπορείς να διώξεις τους καλούς ξένους παίκτες, αλλά από την άλλη πρέπει να δίνεις ευκαιρίες και σε ταλέντα στα οποία θα στηριχθεί το κυπριακό ποδόσφαιρο και η εθνική ομάδα.
Στο ΑΠΟΕΛ υπάρχουν τέτοια παιδιά;
Στο ΑΠΟΕΛ υπάρχουν τρία τέσσερα παιδιά και ο προπονητής, τους δίνει σε κάποια ματς ευκαιρίες. Στον αγώνα με την Ομόνοια δύο από αυτά τα παιδιά ήταν στην αποστολή, αλλά δεν μπορείς να βάλεις έναν ποδοσφαιριστή μικρό από τόσο νωρίς στα βαθιά γιατί μπορεί να τον καταστρέψεις. Αυτό πρέπει να γίνει σιγά-σιγά.
Εδώ μας αρέσει πάντα να κάνουμε σύγκριση με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές;
Όχι, δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές. Εάν εξαιρέσεις τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, οι υπόλοιποι δεν διαφέρουν από τις κυπριακές ομάδες. Πιστεύω ότι εάν ομάδες όπως το ΑΠΟΕΛ, την Ομόνοια, την Ανόρθωση βρίσκονταν στην Ελλάδα, σίγουρα θα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και θα ήταν στις προνομιούχες θέσεις για Ευρώπη. Τώρα, το γεγονός ότι φέτος έχουν κάνει καλές ομάδες η Πέγεια, η Δόξα και το Παραλίμνι, αυτό είναι θετικό για το κυπριακό πρωτάθλημα.
Η ζωή στην Κύπρο πώς είναι σε σχέση με την Κρήτη;
Δεν υπάρχουν διαφορές, γενικά με την Ελλάδα όχι μόνο με την Κρήτη. Είμαι χαρούμενος γιατί κυλάνε οι ημέρες μου πάρα πολύ ωραία. Βρήκα καλούς ανθρώπους εδώ στην Κύπρο. Έχω κάνει φίλους, αισθάνομαι πολύ οικείο το περιβάλλον και γενικά δεν μου φαίνεται να υπάρχει διαφορά από την Ελλάδα.
Οι Κύπριοι έχουμε μία σύνδεση με τους Κρητικούς. Ίσως επειδή ιστορικά είχαμε παράλληλους εθνικούς στόχους. Εσύ εισπράττεις αυτό το πράγμα;
Νιώθω ότι μου συμπεριφέρονται ακόμα καλύτερα γιατί είμαι Κρητικός. Ίσως επειδή η Κύπρος και η Κρήτη έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους. Βλέπω ότι τους ανθρώπους από την Κρήτη τους νιώθουν πιο κοντά τους.
Από ποδοσφαιρικής πλευράς, αυτή θα είναι η τελευταία σου χρονιά;
Όχι, δεν έχω πάρει τέτοια απόφαση ακόμα. Ίσως ναι ίσως και όχι. Δεν θέλωνα το σκέφτομαι. Στο μυαλό μου είναι μόνο να παίζω και να προσφέρω. Τώρα εάν για τον Α ή Β λόγο πάρω κάποια απόφαση δεν θα είναι τώρα, θα είναι προς το τέλος της χρονιάς. Πάντως, νιώθω δυνατός, γερός και πιστεύω ότι θα προσφέρω περισσότερα μέχρι το τέλος της χρονιάς. Αν τα πράγματα είναι ευνοϊκά, θα μιλήσουμε το καλοκαίρι, μάλλον εγώ θα μιλήσω με τον εαυτό μου πρώτα και μετά με το ΑΠΟΕΛ.
Πιστεύεις σε αυτό που λένε ότι κάποιος πρέπει να φεύγει όταν είναι ψηλά;
Το πιστεύω ναι, γι’ αυτό και θα πάρω την απόφασή μου στο τέλος της χρονιάς, αφού κάθε στιγμή δεν είναι η ίδια. Μπορεί κάποτε να είμαι τόσο απογοητευμένος που να θέλω να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι και το ωραίο του αθλήματος, η εναλλαγή των συναισθημάτων.
Σχέδια μετά το ποδόσφαιρο υπάρχουν;
Δεν μπορώ να πάρω κάποια απόφαση τώρα, γιατί σκέφτομαι μόνο ποδοσφαιρικά. Κάποιες δουλειές που μπορεί να προκύψουν μετά το ποδόσφαιρο, θα πρέπει να τις δουλέψω στο μυαλό μου με ώριμη σκέψη και όταν φύγει από μέσα μου ο ποδοσφαιριστής.
Κάποια σενάρια που έλεγαν για την προεδρία του ΟΦΗ; Θα σε ενδιέφερε κάποια στιγμή;
Το όνομά μου με την ομάδα και την ιστορία του ΟΦΗ έχει γραφτεί πολύ έντονα. Δεν σου κρύβω ότι είναι η μεγάλη μου αγάπη, πάντα η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται. Το τελευταίο διάστημα απογοητεύτηκα από κάποιους ανθρώπους, όχι από ανθρώπους που με αγαπούσαν, γιατί ο κόσμος με αγαπάει, αλλά θέματα που είχαν να κάνουν με τον πρόεδρο και με είχαν προβληματίσει πάρα πολύ. Μου έκαναν κάποια πράγματα χωρίς να δώσω δικαίωμα. Όχι λοιπόν, δεν το σκέφτηκα, γιατί από το μυαλό μου -όπως σου είπα πριν- δεν έχει βγει ο ποδοσφαιριστής. Σκέφτομαι μόνο το τώρα και δεν ξέρω μετά τι αποφάσεις θα πάρω και πώς θα έρθουν τα πράγματα. Στη ζωή δεν πρέπει ποτέ να λες ποτέ για οτιδήποτε.
Όλα αυτά που ακούγονται για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ΟΦΗ σε σχέση με τον Παναθηναϊκό πώς τα σχολιάζεις;
Τα έχω σχολιάσει αρκετές φορές. Σίγουρα σε κάποιους δεν αρέσει, απλώς εγώ είπα ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν προσφέρει πάρα πολλά. Βάλανε πάρα πολλά λεφτά και κτίσανε αυτή την ομάδα. Όμως, από τη στιγμή που έχουν πάρει μία απόφαση να μην δίνουν αυτά που πρέπει στην ομάδα, τότε είναι καλύτερα να αλλάξει χέρια και να πάει σε κάποια άλλα άτομα που να αλλάξουν λίγο την ιστορία της.
Βέβαια, αυτή τη στιγμή εμένα δεν μου πέφτει λόγος, όμως εγώ θα ήθελα να δω αυτή την ομάδα να είναι δυνατή, να πηγαίνει καλά, να έχει σταθερή απόδοση και να κάνει χαρούμενο τον κόσμο της Κρήτης.
Νιώθεις τυχερός και «γεμάτος» από την ποδοσφαιρική σου καριέρα;
Ναι, πιστεύω ότι επειδή ξεκίνησα και από πολύ μικρός, στα 16 μου έπαιξα Α’ Εθνική, μέχρι τώρα νιώθω πολύ γεμάτος. Κυρίως νιώθω ότι έχω κερδίσει την αγάπη του κόσμου. Σίγουρα είμαι πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτόμου. Θα ήταν άδικο να πω κάτι διαφορετικό. Αλλά πάντα στη ζωή ζητάς περισσότερα. Εγώ έχω μάθει να μην σκέφτομαι αυτά που έχω κάνει. Μέσα μου είμαι καλά και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Η ανάδειξή σου σε πρώτο σκόρερ της Ευρώπης με τη Φίτεσε ήταν η κορυφαία σου στιγμή;
Ατομικά όταν κερδίζεις ένα χρυσό παπούτσι με 34 γκολ είναι πολύ σημαντικό. Αλλά δεν είναι και το πιο σημαντικό πράγμα. Όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο, εντάξει θα το λες στα παιδιά σου. Ξέρετε, ο ποδοσφαιριστής περνά πολλές δύσκολες στιγμές. Εγώ είμαι από τους τυχερούς. Από πολύ μικρός βρέθηκα σε καλό πρωτάθλημα, έπαιξα στον Άγιαξ, μία ομάδα που μόνο στο όνειρό μου θα μπορούσα να το σκεφτώ όταν ήμουνα μικρός. Πήρα πρωτάθλημα, πήρα κύπελλο, αναδείχθηκα πρώτος σκόρερ, έπαιξα στο παγκόσμιο κύπελλο. Είναι μία γεμάτη καριέρα.
Εάν έβαζες βαθμολογία στις καλύτερές σου στιγμές, το πρωτάθλημα με το ΑΠΟΕΛ πού θα το κατέτασσες;
Το πρωτάθλημα με το ΑΠΟΕΛ είναι πολύ ψηλά. Δεν υποτιμώ την Κύπρο και το πρωτάθλημα. Κάθε τίτλος που παίρνεις είναι πολύ σημαντικός. Για μένα ήταν το δεύτερο πρωτάθλημα που πήρα στην καριέρα μου. Είναι σημαντικό να κερδίζεις πράγματα. Υπάρχουν παίκτες πολύ μεγάλοι που δεν έχουν κερδίσει τίτλους. Υπάρχουν και άλλοι που έχουν περισσότερους από εμένα. Αλλά εγώ ποτέ μου δεν έχω ζηλέψει επιτυχία άλλων. Αντίθετα, χαίρομαι με τις επιτυχίες τους.
Φαντάζομαι ότι υπάρχουν καλές στιγμές από όλες τις ομάδες που έπαιξες…
Κοιτάξτε, στη Φίτεσε το όνομά μου έγινε πολύ γνωστό στην Ευρώπη. Αυτή έγινε μεγάλη και εγώ το ίδιο. Γίναμε η τρίτη καλύτερη ομάδα της Ολλανδίας. Δεν μπορώ να ξεχάσω όμως ότι ανδρώθηκα σε μία ομάδα όπως ο ΟΦΗ, με έναν προπονητή όπως ο Γκέραντ που μου έδωσε τις βάσεις τις ποδοσφαιρικές για να παίξω σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τι διαφορετικό έχουν οι Ευρωπαίοι σε νοοτροπία από εμάς τους Έλληνες; Κάνουμε κάτι λάθος;
Δεν είναι ότι κάνουμε κάτι λάθος. Είναι ότι έχουμε διαφορετική κουλτούρα. Αυτοί σκέφτονται με προγραμματισμό, σκέφτονται ότι θα ξεκινήσουν φέτος και ξέρουν πού θα φτάσουν το 2010. Έχουν υποδομή, εγκαταστάσεις και είναι πιο μεθοδικοί. Εμείς δεν έχουμε υπομονή, είμαστε μεσογειακοί, έχουμε διαφορετικό ταμπεραμέντο.
Είπες πριν ότι δεν ζηλεύεις κανέναν. Αυτά τα παιδιά της εθνικής δεν τα «ζηλεύεις», με την καλή έννοια; Εσύ έπαιξες στο μουντιάλ του ’94, αλλά από αγωνιστικής πλευράς ήταν άσχημη εμπειρία.
Με την καλή έννοια σίγουρα θα ήθελα να ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς, ποιος δεν θα το ’θελε; Όταν έφυγα από την εθνική, είχα πει ότι δεν μπορούσα να συμβαδίσω με τη νοοτροπία που έχει ο Ρεχάγκελ. Δεν μου άρεσε καθόλου. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι χαρούμενος που με αυτόν τον προπονητή κερδίσαμε το Ευρωπαϊκό. Χαίρομαι κάθε στιγμή όπως χαίρονται όλοι οι Έλληνες. Όταν πήγαινα στην εθνική πήγαινα για να υπηρετήσω. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που λέω, γιατί εμείς μετά το μουντιάλ του ’94 περάσαμε δύσκολες στιγμές. Πήγαμε εκεί κάτω από πολύ άσχημες συνθήκες και όχι και τόσο επαγγελματικά πρότυπα. Κάπως με το Ευρωπαϊκό δικαιωθήκαμε και εμείς, γιατί με πολλά από τα παιδιά που πήραν το Euro είμαστε συμπαίκτες. Αυτό για μένα είναι ικανοποίηση. Ότι έστω κι εάν δεν ήμουν εγώ, αυτά τα παιδιά κατάφεραν αυτό το πράγμα.
Τι βλέπεις να κάνουν το καλοκαίρι;
Είμαστε μία ομάδα που δεν μπορεί να μας υποτιμήσει κανείς. Δεν μπορεί να μας κερδίσει εύκολα κανένας, αλλά δεν μπορούμε να κερδίσουμε εύκολα καμία ομάδα. Σίγουρα οι αντίπαλοι θα μας αντιμετωπίσουν ως πρωταθλήτρια Ευρώπης. Εκεί πρέπει να φανούμε δυνατοί και είναι σημαντικό να είμαστε σε καλή κατάσταση το μήνα της διοργάνωσης. Δεν πρέπει να λέμε μεγάλα λόγια. Πρέπει να ξεκινάμε από χαμηλά και να βλέπουμε πάντα το επόμενο παιχνίδι.
Κάτι για να κλείσουμε. Τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ μέσα στο γήπεδο πώς τους είδες;
Είναι καταπληκτικοί. Είναι αυτό που σας είπα πριν. Μου θυμίζουν πολύ τους οπαδούς του Άγιαξ. Θέλουν συνεχώς περισσότερα. Θέλουν να παίζουμε συνέχεια καλά. Δεν θέλουν μόνο το αποτέλεσμα. Θέλουν το κάτι παραπάνω. Θέλουν και καλό θέαμα μαζί με τη νίκη. Αυτό το έζησα και στον Άγιαξ. Μας αγχώνει αυτή η πίεση σε πολλά παιχνίδια, αλλά μας κάνει και πιο δυνατούς. Είδαμε στο ματς με την Ομόνοια που η ομάδα έπαιξε με την καρδιά και όχι με το ταλέντο της, πόση αγάπη μας έδειξε ο κόσμος. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό ήταν μαζί μας.
Περίμενες να βρεις ομάδες με τόσο κόσμο στην Κύπρο;
Όχι, όταν ήρθα εδώ και πήγα στο γήπεδο, στον αγώνα με την Τραπεζούντα, έπαθα πλάκα με τoν κόσμο. Γεμάτο το γήπεδο, μία σημαία από τη μία μεριά στην άλλη και ο κόσμος τόσο ζεστός. Δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο. Το μήνυμα που θέλω να τους στείλω είναι ότι τους θέλουμε κοντά μας στα δύσκολα. Όπως έχουν κάνει αρκετές φορές πέρσι και στους τελευταίους αγώνες φέτος. Είναι κάτι που μας βοηθάει πάρα πολύ.
